HBO-bachelor Opleiding tot Verpleegkundige (HBO V) - verkort

In deze eerste module verwerft de student kennis en inzicht over wat gezondheid is, het Nederlandse gezondheidszorgsysteem in relatie tot andere gezondheidszorgsystemen en het verpleegkundig beroep vroeger en nu. In de module wordt aandacht besteed aan het Nederlandse gezondheidszorgbeleid, het beroepsprofiel van de verpleegkundige met de canMEDS-rollen, de beroepscode, de structuur van de gezondheidszorg, het klinisch redeneren binnen het verpleegkundig proces, classificaties in de gezondheidszorg/verpleegkunde en de betekenis van de diversiteit in de Nederlandse maatschappij voor de zorg. Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• beschrijft de huidige rol van de verpleegkundige binnen de gezondheidszorg vanuit de historische ontwikkeling van het verpleegkundig beroep, de wettelijke kaders en het beroepsprofiel voor verpleegkundigen;
• legt een relatie tussen het Nederlandse gezondheidszorgsysteem en andere, internationale gezondheidszorgsystemen door het Nederlandse gezondheidszorgbeleid van de afgelopen 30 jaar te beschrijven;
• legt een relatie tussen de persoonlijke verwachtingen en de eigen waarden en normen enerzijds en de waarden en normen van de beroepsgroep en moreel-ethische aspecten van de verpleegkundige beroepsuitoefening anderzijds bij het motiveren van de keuze voor het verpleegkundig beroep;
• formuleert hoe de diversiteit in de maatschappij en binnen de verpleegkunde van invloed zijn op de verpleegkundige beroepsuitoefening;
• kan de verschillende classificaties in de gezondheidszorg/verpleegkunde beschrijven in relatie tot het verpleegkundig proces en dit toepassen bij het formuleren van specifieke patiëntproblemen vanuit een casus.

De student verwerft kennis over anatomie en fysiologie van het menselijk lichaam. Deze kennis dient als basis om te analyseren wat de patiëntproblemen zijn, klinisch te redeneren en passende (evidence based) interventies in te zetten. Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• legt in eigen woorden de opbouw (anatomie) en werking (fysiologie) uit van de kleinste levende eenheid van het lichaam (de cel) tot en met de specialisatie van cellen in vier typen weefsels: spierweefsel, dekweefsel, steunweefsel en zenuwweefsel
• legt in eigen woorden de anatomie en fysiologie uit van de volgende orgaanstelsels: huid, hart- en bloedvatenstelsel, ademhalingsstelsel, urinewegstelsel, zenuwstelsel, hormoonstelsel, zintuigen, voedingsstelsel, bewegingsstelsel en voortplantingsstelsel
• legt in eigen woorden uit op welke wijze in het lichaam het zenuwstelsel, zintuigen en hormoonstelsel een bijdrage leveren bij het verkrijgen en behouden van homeostase door de relatie te leggen tussen het zenuwstelsel, zintuigen en hormoonstelsel enerzijds en de huid en het uitscheidings-, ademhalings- en spijsverteringsstelsel anderzijds;
• legt in eigen woorden uit hoe het menselijk lichaam zich beschermt tegen of herstelt na het binnendringen van schadelijke micro-organismen om het inzetten van interventies bij een patiënt met een risico op infectie te kunnen beargumenteren
• legt een relatie tussen overervingspatronen en recessief erfelijke aandoeningen door te onderbouwen wat de reden kan zijn dat in kleine beschermde gemeenschappen significant meer recessief erfelijke aandoeningen zich voordoen.

Het hoofddoel van de module is dat studenten zich zowel mondeling als schriftelijk correct en effectief kunnen uitdrukken en in staat zijn een tekst te begrijpen, te produceren of samen te vatten binnen een interculturele context.

De student leert in deze module over pathologische en pathofysiologische verschijnselen, hoofdgroepen van geneesmiddelen en de werking, het effect en de interactie van/tussen geneesmiddelen. Met deze kennis kan de student het proces van klinisch redeneren, eigen observaties en interpretaties koppelen aan de medische kennis over ziekteprocessen en geneesmiddelenkennis om zodoende te beredeneren welke volgende stappen genomen moeten worden voor het verpleegkundig handelen. Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• legt in eigen woorden het verschil uit tussen endogene (vanuit het individu zelf en meestal genetisch zoals hemofilie) en exogene factoren (oorzaken van buitenaf: fysisch, chemisch, biologisch en oorzaken gelegen in voeding) bij het ontstaan van ziekten
• kan vanuit het proces van klinisch redeneren eigen observaties en interpretaties koppelen aan de medische kennis over ziekteprocessen om zodoende te beredeneren welke volgende stappen genomen moeten worden voor het verpleegkundig handelen
• kan in eigen woorden uitleggen hoe een verstoring in de fysiologie (pathofysiologie) van een orgaan of systeem tot stand komt: van het hart, de bloedcirculatie, de longen, de nieren, het endocriene systeem en het immuunsysteem
• kan patiënten observeren na het geven van medicijnen, verschijnselen van medicijngebruik interpreteren en voorlichting over het gebruik geven op basis van kennis van de fysiologie en van algemene farmacologische principes, farmacokinetiek, farmacodynamiek en bijwerkingen, en interacties van medicijnen
• kan van alle groepen geneesmiddelen (analgetica en anesthetica, middelen bij aandoeningen zenuwstelsel, hart, bloed, bloeddruk, longen/luchtwegen, spijsverteringstelsel, nieren/urinewegen, zintuigen en stofwisseling/hormonen, bij infecties en cytostatica en bij specifieke doelgroepen) in eigen woorden beschrijven: de fysiologische processen die een rol spelen bij aangrijpingspunt van de medicatie, (contra-)indicaties, (bij)werkingen, interacties en toepassing van de geneesmiddelen.

De student verwerft kennis over acute lichamelijke problemen om deze problemen te kunnen voorkomen, adequaat te handelen wanneer deze problemen optreden en bijbehorende patiëntproblemen, zorgresultaten en evidence based interventies vast te stellen van. 
Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• licht toe op welke wijze gehandeld moet worden bij eerste hulp bij ongelukken (in de privé situatie).   

• licht toe hoe hij in een casus, aan de hand van verpleegkundige interventies, in laagcomplexe (potentieel) acute situaties handelt, met gebruikmaking van de verschillende methodieken van klinisch redeneren.  

• voert gesprekken met patiënten en diens naasten in laagcomplexe situaties met gebruikmaking van gesprekstechnieken.  

De student voert basis verpleegkundige vaardigheden uit waarbij de uitgangspunten zijn: hygiënisch werken, het onderbouwen van de uit te voeren handeling en aandacht voor de privacy en het welbevinden van de zorgvrager. In deze module worden de volgende onderwerpen behandeld:

• Persoonlijke verzorging.
• Bed verschonen.
• Mobiliseren en verplaatsen.
• Uitscheiding.
• Hygiëne en infectiepreventie.
• Vitale functies en bloedsuiker.
• Kweken en monsters.
• Compressief zwachtelen en therapeutische elastische kousen.
• Eten en drinken.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• handelt volgens de landelijke richtlijnen van het RIVM door handhygiëne toe te passen, (steriele) handschoenen en beschermende kleding met spatbril en muts te dragen indien nodig en in eigen woorden uit te leggen met welke reden deze voorzorgsmaatregelen genomen moeten worden
• legt uit in eigen woorden bij verpleegkundige vaardigheden (aangegeven in leerdoelen 1-15, 17-19, 22, 29-32, 34-36) wat de mogelijke indicaties, contra-indicaties, complicaties en observatiepunten zijn tijdens en na het uitvoeren van de handeling
• stimuleert het eigen kunnen van de zorgvrager in de zelfzorg en gaat hierbij uit van wat de patiënt zelf kan en eventueel tijdelijk in moet worden ondersteund en maakt hierbij indien nodig gebruik van hulpmiddelen
• organiseert het eigen verpleegkundig handelen door zich op de handeling voor te bereiden, de zorgvrager in te lichten, de benodigde materialen klaar te leggen en na de handeling de omgeving van de zorgvrager weer op te ruimen
• rapporteert in correct Nederlands, zonder stijl-, taal- en spelfouten en brengt een logische opbouw aan in een verslag (kop - romp - staart).

De student verwerft kennis over chronische ziekten en de gevolgen van deze ziekten op het dagelijks leven van patiënten, het belang van persoonsgerichte zorg, de problemen, krachten en mogelijkheden van mensen met een chronische ziekte en diens naasten voor het kunnen vaststellen van patiëntproblemen, zorgresultaten en evidence based interventies in de context van wat voor de patiënt belangrijk is. In de module wordt gekeken naar de volgende chronische ziekten: diabetes mellitus, reumatische aandoeningen, neurologische aandoeningen, longproblemen, hart- en vaatziekten, hiv/aids, chronische nierinsufficiëntie, huidproblemen, inflammatoire darmziekten.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• legt een verband tussen chronische ziekten, sociologische en psychologische factoren door gevolgen voor het dagelijks leven van de persoon (volwassene en kind) en diens naasten te beschrijven in termen van patiëntproblemen op lichamelijk, psychisch, functioneel en sociaal vlak
• legt een verband tussen sociale ongelijkheid, chronische ziekten en de gevolgen daarvan door te reflecteren op deze relatie bij het uitwerken van een casus
• legt een verband tussen de diverse chronische ziekten, verschillende (psychosociale) interventies en het wetenschappelijk bewijs voor deze interventies door te reflecteren op de keuze van interventies bij het uitwerken van een casus
• onderkent het belang van ervaringsdeskundigheid en sociaal netwerk bij de zorg aan mensen met een chronische ziekte door bij het uitwerken van een casus aan te geven hoe ervaringen, krachten en mogelijkheden van de persoon en diens netwerk ingezet zijn bij het vormgeven van de zorg en ondersteuning
• vergelijkt verschillende zorgmodellen (chronic care model, guided care model, Kaiser Permanente concept) en begrippen (disease management, geïntegreerde zorg, case-management, ketenzorg) door te beschrijven wat hun waarde is voor het versterken van empowerment, zelfmanagement en autonomie van mensen met een chronische ziekte.

​Het hoofddoel van de module is dat de professional kennis verwerft over een aantal veelvoorkomende psychische stoornissen en verstandelijke beperkingen en daaraan gerelateerde onderwerpen als: ontwikkeling, levensfasen, stress, coping en ziekte-inzicht. Met behulp van deze kennis is de professional in staat om gezond gedrag af te zetten tegen verstoord gedrag en kan daaruit voortvloeiende patiëntproblemen formuleren voor mensen met een psychiatrische stoornis of een verstandelijke beperking.

De student verwerft kennis over de belangrijke aspecten in de zorg voor mensen met psychiatrische aandoeningen of verstandelijke beperkingen. Leidend hierbij is hoe de verpleegkundige zo optimaal mogelijk kan aansluiten bij de wensen en behoeften van deze patiëntencategorieën, maar ook in staat is gezondheidsrisico's te taxeren en te monitoren. De verpleegkundige diagnostiek en besluitvorming wordt in het licht van de eigen kracht, autonomie en rehabilitatie van de patiënt geplaatst. Herstelondersteunend en systemisch werken zijn belangrijke concepten, evenals de wettelijke kaders waarbinnen verpleegkundigen hun beroepsuitoefening vormgeven.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• kan een beargumenteerde keuze maken voor de best passende standaarden en richtlijnen in een specifieke, individuele situatie op basis van kennis over de gevolgen van veelvoorkomende psychiatrische stoornissen of verstandelijke beperkingen en daarbij rekening houden met de wensen en behoeften van de zorgvrager en diens naasten
• taxeert risico's met betrekking tot veelvoorkomende gezondheidsrisico's bij mensen met een psychiatrische aandoening of verstandelijke beperking en beschrijft relevante verpleegkundige interventies ten aanzien van voorkoming of vermindering van deze risico's
• verwoordt uitgangspunten en kenmerken van huidige en toekomstige wetgeving ten aanzien van gedwongen opname en dwang in de zorg en kan binnen deze wettelijke kaders de verpleegkundige verantwoordelijkheid voor het verlenen van zorg, aansluitend bij de wensen en behoeften van de patiënt, beargumenteren
• legt een relatie tussen het ondersteunen van patiënten met psychiatrische problemen of verstandelijke beperking en de wensen, krachten en mogelijkheden van de patiënt en diens sociale netwerk, vanuit een visie op herstelondersteuning, empowerment, rehabilitatie en maatschappelijke integratie
• benoemt de uitgangspunten van de systeemtheoretische benadering en vertaalt deze in de zorgverlening aan mensen met psychiatrische problemen of verstandelijke beperking in een laagcomplexe zorgsituatie.

Het hoofddoel van de module is dat je leert je enerzijds persoonlijk te profileren in de beroepsomgeving van de studie waarin je werkt of gaat werken door het werkveld te analyseren en de benodigde competenties en beroepscodes te relateren aan je eigen sterktes en zwaktes. Anderzijds leer je in groepsverband projectmatig samen te werken aan het in kaart brengen van bedrijfskundige en ethische aspecten van een arbeidsorganisatie. Dit alles met als doel dat je de beoogde werkomgeving en het hbo-niveau daarbinnen leert kennen in relatie tot jezelf.

In deze module staan twee eindopdrachten: het beroepsproduct (IBP) en het projectverslag. Je maakt een van deze twee eindopdrachten om de module af te ronden. 

Deze module bevat twee verplichte opdrachten. Er hoeft echter maar één van de twee opdrachten gemaakt te worden om de module af te ronden:

• Je brengt een beroepsopdracht in en na goedkeuring zend je deze nogmaals in als praktijkopdracht Definitief.
• Je doorloopt alle stappen van de praktijkopdracht, dus van het plan van aanpak tot en met de definitieve versie.

De student koppelt kennis en attitude aan de uitvoering van de verpleegkundige vaardigheden om het vak van verpleegkundige binnen een gecontroleerde omgeving door begeleiding aan te leren. De student stelt zich hierbij leergierig, nieuwsgierig maar vooral ook kritisch op. De student streeft ernaar om het eigen handelen te baseren op evidence-based practice en middels reflectie kritisch te zijn op het eigen handelen en de behaalde resultaten om indien nodig het handelen aan te passen.  

Tijdens de eerste stageperiode staan de basiszorg (persoonlijke verzorging, ondersteunen mobiliteit, uitscheiding, eten en drinken, monitoren vitale functies), de basiskennis van de anatomie, fysiologie en pathologie en de communicatie met de patiënt en andere verpleegkundigen centraal. 

In het stagewerkboek staan de leerdoelen voor de stageperiode uitgewerkt per CanMEDS-rol en beroepscompetentie. De setting kan per student voor deze stageperiode verschillen, waardoor het niet mogelijk is om alle leerdoelen bij iedere stage te behalen.  

 Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• voert verpleegkundige vaardigheden uit om de patiënt te ondersteunen bij zijn persoonlijke verzorging, het mobiliseren en verplaatsen, de uitscheiding, eten en drinken waarbij het versterken van zelfredzaamheid en eigen regie van de patiënt worden bevorderd en passende handhygiëne en infectiepreventie worden toegepast
• legt een verband tussen de gegevens verkregen via het meten van vitale functies, bloedsuiker en het afnemen van kweken en monsters en de ziekte/aandoening/beperkingen van de patiënt
• legt een verband tussen de verpleegkundige handelingen en de mogelijke indicaties, contra-indicaties, complicaties en observatiepunten voor, tijdens en na het uitvoeren van de handeling door gebruik te maken van in de instelling geldende richtlijnen en protocollen
• stelt actuele en potentiële verpleegproblemen vast op basis van het verzamelen en ordenen van gegevens volgens een specifieke systematiek (gezondheidspatronen Gordon, RAI, SAMPC, Omaha) verkregen uit een tweegesprek met de patiënt met een open luisterhouding (opnamegesprek, anamnesegesprek of kennismakingsgesprek) of via observaties waarbij persoonlijke waarden en normen van de patiënt en de persoonlijke grenzen van de student worden gerespecteerd
• stelt zich op als (aankomend) professional door te handelen volgens de geldende organisatievoorschriften (denk aan kledingvoorschriften) en de Beroepscode voor verpleegkundigen en verzorgenden en stelt zich daarbij leerbaar op door te vragen naar specifieke feedback met respect voor de organisatiecultuur en stuurt het eigen leerproces door te reflecteren op het eigen handelen binnen het verpleegkundig proces, per handeling, dienst of dagdeel en gehele stageperiode met behulp van de STARR-methode.

Je bent in staat om in deze module aan de hand van stapsgewijze zelfreflectie en zelfbeoordeling persoonlijke ontwikkeling inzichtelijk te maken en zo sturing te geven aan deze ontwikkeling zodat hij of zij alle vereiste beroeps- en opleidingscompetenties van de hbo-opleiding op het eindniveau (NLQF 6-EQF 6) van de desbetreffende opleiding beheerst.

Het hoofddoel van de module 'Inleiding onderzoek doen' is het aanleren van de basale vaardigheden die van toepassing zijn bij alle vormen van onderzoek in het hbo-werkveld. Deze vaardigheden zijn gerelateerd aan het verkrijgen/vergroten van onderzoekend vermogen, bestaand uit: een onderzoekende houding, het toepassen van kennis uit het onderzoek van anderen en het zelf onderzoek doen (en dit kritisch beschouwen middels evaluatie en reflectie). De student ontwikkelt een fundament waarop de diverse opleidingspecifieke onderzoeksleerlijnen verder kunnen worden voortgebouwd.

Deze module bevat een aantal examens. Niet alle examens hoeven gedaan te worden om de module af te ronden:

• Je brengt een beroepsopdracht in.
• Je doorloopt alle stappen van de module met bijbehorende examens.

De student verwerft kennis over veroudering, multimorbiditeit, complicaties, problemen, krachten en mogelijkheden van de oudere en diens netwerk om patiëntproblemen, zorgresultaten en evidence-based interventies bij ouderen te kunnen vaststellen in de context van wat de oudere belangrijk vindt. In de module wordt veroudering bekeken vanuit verschillende perspectieven: fysiologisch, psychologisch, sociologisch en vanuit cultureel, etnisch en levensbeschouwelijk perspectief. Healthy ageing en succesvol ouder worden zijn belangrijke concepten die aan de orde komen. Risico-inschatting en vroegsignalering kunnen gezondheidsproblemen voorkomen, evenals gezond gedrag. Belangrijke gezondheidsproblemen die op kunnen treden in de derde en vierde levensfase, komen aan bod in het licht van kwaliteit van leven en leefplezier. Versterken van zelfmanagement, eigen regie en autonomie zijn belangrijke doelen in de zorg voor ouderen.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat.

De student:

• legt een verband tussen veroudering, multimorbiditeit en de gevolgen daarvan voor de ouder wordende mens door het beschrijven van patiëntproblemen die kunnen ontstaan op lichamelijk, psychisch, functioneel en sociaal vlak
• legt een relatie tussen het versterken en ondersteunen van zelfmanagement, zelfredzaamheid, autonomie en leefplezier van de oudere en de wensen, krachten en mogelijkheden van de oudere en diens sociale netwerk door gezamenlijk met de oudere (en diens naasten) patiëntproblemen, zorgresultaten en interventies vast te stellen
• legt een verband tussen culturele, etnische, levensbeschouwelijke opvattingen over veroudering en persoonlijke eigenschappen door bij het vaststellen van patiëntproblemen, zorgresultaten en interventies uit te gaan van wensen, krachten en mogelijkheden van de oudere en diens sociale netwerk
• onderkent het belang van positief beïnvloeden van leefstijl rondom voeding, bewegen, gebruik alcohol en tabak voor ouderen en het vroegtijdig mogelijke problemen inschatten bij ouderen door gebruik te maken van methoden voor risico-inschatting, vroegsignalering en monitoring
• past de principes en uitgangspunten van palliatieve zorg bij ouderen toe door de zorgresultaten en interventies aan te passen aan de terminale levensfase waarin de oudere zich bevindt.

De student voert basis verpleegkundige vaardigheden uit waarbij de uitgangspunten zijn: hygiënisch werken, het onderbouwen van de uit te voeren handeling en het welbevinden voor, tijdens en na de handeling bewaken. 

In deze module worden de volgende onderwerpen behandeld:

• Acute situatie in beeld.
• Blaaskatheterisatie en blaas- en katheterspoelen.
• Stomata: urine, dunne darm, dikke darm.
• Neus-maagsonde en sonde door de buikwand.
• Subcutaan infuus en hypodermoclyse.
• Medicatie toedienen: voor toediening gereed maken, oraal, rectaal, via inhalatie en vernevelen, via subcutane, intramusculaire en intracutane injectie.
• Zuurstoftoediening.
• Pijn en pijnbehandeling.
• Observatie en risico-inventarisatie.
• Wondzorg.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• handelt volgens de landelijke richtlijnen van het RIVM door handhygiëne toe te passen en (steriele) handschoenen te dragen indien nodig
• monitort het welbevinden van de zorgvrager, voor, tijdens en na het uitvoeren van de verpleegkundige handeling
• organiseert het eigen verpleegkundig handelen door zich op de handeling voor te bereiden, de zorgvrager in te lichten, de benodigde materialen klaar te leggen en na de handeling de omgeving van de zorgvrager weer op te ruimen
• legt uit in eigen woorden bij het meten van het urineresidu, het inbrengen, verzorgen en verwijderen van een katheter en het verzorgen van een urine-, dunne- en dikke darmstoma wat de mogelijke indicaties, contra-indicaties, complicaties en observatiepunten zijn tijdens en na het uitvoeren van de handeling
• past de inzet van screenings- en risico-inventarisatie-instrumenten toe en kan de keuze ervoor onderbouwen
• handelt volgens de Wet BIG in het uitvoeren van risicovolle en voorbehouden vaardigheden
• legt uit in eigen woorden het inbrengen, verzorgen en verwijderen van een neus-maagsonde en en sonde door de buikwand, het aanbrengen van een subcutaan infuus en het toedienen van medicatie en zuurstof en verzorging van een wond wat de mogelijke indicaties, contra-indicaties, complicaties en observatiepunten zijn tijdens en na het uitvoeren van de handeling
• toont aan door het maken van 10 foutloze berekeningen het verpleegkundig rekenen te beheersen en daardoor veilig medicatie te kunnen verstrekken
• analyseert de mate van pijn bij de zorgvrager en brengt hierin verdieping aan door het afnemen van een pijnanamnese en hierdoor meer accuratere verpleegkundige diagnoses te kunnen stellen en verpleegkundige interventies in te kunnen zetten
• kan in acute situatie de situatie rondom de zorgvrager adequaat in kaart brengen en vervolgens op gestructureerde wijze de situatie mondeling overdragen aan een arts of acute hulpdienst.

De student voert basis verpleegkundige vaardigheden uit waarbij de uitgangspunten zijn: hygiënisch werken, uit te voeren handeling onderbouwen en de privacy van de zorgvrager in acht houden.  

In de module Verpleegkundige Vaardigheden III, worden de volgende vaardigheden behandeld: 

• EHBO en reanimatie. 
• Tracheotomie en tracheostoma. 
• Uitzuigen van mond en keelholte. 
• Epiduraal katheter. 
• Intraveneuze medicatie. 
• Perifeer infuus en venapunctie. 
• Centrale lijn en veneus poortsysteem. 
• Bloedtransfusie. 
• Wondzorg. 
• Instructie en verpleegkundige overdracht. 

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• handelt volgens de landelijke richtlijnen van het RIVM door handhygiëne toe te passen en (steriele) handschoenen te dragen indien nodig
• legt in eigen woorden en toont de basisprincipes en vaardigheden van EHBO uit, zoals reanimatie, stabiele zijligging, aanbrengen stomp- of drukverband, immobilisatie van de arm, bij verstikking en een arteriële wat de mogelijke indicaties en observatiepunten zijn tijdens en na het uitvoeren van de handeling
• monitort het welbevinden van de zorgvrager, voor, tijdens en na het uitvoeren van de verpleegkundige handeling en houdt rekening met de privacy
• organiseert het eigen verpleeg(technisch) handelen door zich op de handeling voor te bereiden, de zorgvrager in te lichten, de benodigde materialen klaar te leggen en na de handeling de omgeving van de zorgvrager weer op te ruimen 
• instrueert een zorgvrager, collega-verpleegkundige of mantelzorger in het uitvoeren van een verpleegkundige handeling door een mondelinge instructie en door het maken van een schriftelijke overdracht 
• handelt volgens de Wet BIG in het uitvoeren van risicovolle en voorbehouden vaardigheden 
• toont aan door het maken van 10 foutloze berekeningen het verpleegkundig rekenen te beheersen en daardoor veilig medicatie via perifere en centrale infusen te kunnen verstrekken 
• legt uit in eigen woorden wat de mogelijke indicaties, contra-indicaties, complicaties en observatiepunten zijn tijdens en na het uitvoeren van het verzorgen van een zorgvrager met een tracheotomie of tracheostoma en het uitzuigen van de mond en keelholte 
• legt uit in eigen woorden wat de mogelijke indicaties, contra-indicaties, complicaties en observatiepunten zijn tijdens en na het uitvoeren van het verzorgen van een epiduraal katheter, centrale lijn en veneus poortsysteem, het toedienen van intraveneuze medicatie en bloedtransfusie en het inbrengen en uitvoeren van een perifeer infuus en venapunctie 
• legt uit in eigen woorden wat de mogelijke indicaties, contra-indicaties, complicaties en observatiepunten zijn van negatieve druktherapie en een redon- of hoogvacuümdrain of het verwijderen ervan.

Deze module geeft standaard vrijstelling voor 10 EC van de Praktijk in de hoofdfase.

De student verwerft kennis en vaardigheden die nodig zijn voor het bevorderen van de gezondheid van een individu of een groep mensen. 

Tijdens de module krijgt de student inzicht in de wijze waarop individuen en groepen door het organiseren en toepassen van passende vormen van preventie het zelfmanagement en het gebruik van het eigen netwerk van de burger kunnen bevorderen.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• benoemt de verschillende vormen van preventie (primaire, secundaire en tertiaire preventie) en laat zien hoe hij deze vormen van preventie kan toepassen in de gezondheidszorg
• legt een verband tussen de determinanten van gezondheid volgens het Lalonde-model, de gedragsmodellen (Health Belief Model, model van Fishbein en Ajzden en het ASE-model) en de wijze waarop hij het gedrag van volwassen en kinderen kan beïnvloeden
• beargumenteert de keuze voor een vorm van voorlichting gericht op gezondheidsgedrag op basis van een vergelijking van de verschillende vormen van gezondheidsvoorlichting
• heeft inzicht in de rol van het individu, de rol van het sociale netwerk en de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van gezond gedrag en kan daarbij aangeven wat het verband is tussen preventie en het bevorderen van zelfmanagement
• past de principes van gezondheidsvoorlichting toe door het opzetten van een voorlichtingsbijeenkomst voor een bestaande groep en het houden van een individueel gesprek volgens de methode motiverende gespreksvoering.

Zorgprofessionals krijgen in toenemende mate te maken met complexe zorgvragen waarbij multidisciplinaire samenwerking binnen en buiten de eigen organisatie noodzakelijk is.

Na het afronden van de module is de professional bekwaam te participeren in een bestaande zorgketen of netwerk voor een specifieke zorgvragersgroep, rekening houdend met:

1. de deelnemende partijen (stakeholders)
2. de sociale kaart in een bepaalde regio, de lacunes en succesfactoren van het werken in zorgketens en netwerken.

De student verwerft kennis en vaardigheden ten aanzien van gezamenlijke besluitvorming. In deze module leert de student wat eigen regievoering, zelfbeschikkingsrecht, zelfmanagement en casemanagement zijn. Ook wordt de student uitgenodigd om na te denken over machtsverhoudingen in de hulpverleningsrelatie en hoe samen met de patiënt en zijn naasten tot gezamenlijke besluitvorming gekomen kan worden zonder misbruik te maken van macht en met behulp van empowerment, gesprekstechnieken en keuzehulpen. Vaardigheden betreffende gezamenlijke besluitvorming, casemanagement en empowerment, worden geoefend met behulp van casussen en rollenspelen. Tot slot komt aan de orde in hoeverre gezamenlijke besluitvorming wordt toegepast op dit moment en wat de voor- en nadelen zijn van gezamenlijke besluitvorming voor zowel de patiënt en diens naasten als de verpleegkundige.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• benoemt in eigen woorden wat de verschillen zijn tussen de patiënt en de verpleegkundige als het gaat om rollen en verantwoordelijkheden ten aanzien van de zorg die gegeven of ontvangen wordt, en wat dit betekent voor de beroepshouding en het therapeutisch gedrag van de verpleegkundige
• onderkent het belang van eigen regievoering, zelfbeschikking, zelfmanagement en casemanagement door te beschrijven hoe besluitvorming ten aanzien van zorgresultaten en interventies samen met de patiënt en diens naasten tot stand kan komen waarbij rekening gehouden wordt met de grenzen van de patiënt en diens naasten
• past de principes en uitgangspunten van empowerment toe in een nagebootste praktijksituatie en demonstreert hierbij hoe je individuen kunt bekrachtigen en verstevigen waarbij tevens rekening wordt gehouden met machtsongelijkheid
• past de verschillende stappen van gezamenlijke besluitvorming en keuzenhulpen toe in een nagebootste praktijksituatie en formuleert patiëntproblemen, zorgresultaten en interventies die tot stand zijn gekomen op basis van gezamenlijke besluitvorming
• legt een verband tussen gezamenlijke besluitvorming en het zorgethisch perspectief door te benoemen wat de voor- en nadelen zijn van gezamenlijke besluitvorming en door te benoemen wanneer gezamenlijke besluitvorming wel of niet zou moeten plaatsvinden.

De student formuleert antwoorden op praktijkgerichte problemen binnen het domein van de eigen beroepspraktijk of stageplek gebruik makend van vakliteratuur, standaarden en wetenschappelijke literatuur. Tijdens de module krijgt de student inzicht in mogelijke bronnen, kracht van bewijsvoering en principes van evidence-based practice voor de beroepsuitoefening in de gezondheidszorg.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten op NLQF 5-niveau tot het onderstaande in staat:

• Vergelijkt verschillende informatiebronnen en zet deze correct in om een vraag in de beroepspraktijk te kunnen beantwoorden (vakliteratuur, richtlijnen, boeken, protocollen, best practice en wetenschappelijke literatuur.
• Past de termen uit onderzoeksmethodologie toe in het analyseren van een wetenschappelijk artikel (populatie, steekproef, onderzoeksmethodes (designs), kwalitatief en kwantitatief onderzoek, analysemethodes, validiteit, betrouwbaarheid, bias, generaliseerbaarheid).
• Past de vijf stappen van evidence-based practice toe op een knelpunt in de dagelijkse praktijk in de gezondheidszorg vanuit huidige werkplek of eerdere stageperiode (vraag formuleren, bewijs zoeken, bewijs beoordelen, resultaat toepassen, evalueren).
• Rapporteert de uitwerking van de vijf stappen van evidence-based practice als een logisch samenhangend opeenvolgend geheel.
• Onderbouwt een antwoord vanuit de verschillende informatiebronnen (zie leeruitkomst 1) op een praktijkgericht probleem binnen het beroepsdomein met het in acht nemen van de weging van de kracht van de informatiebronnen.

De praktijk- en integratieopdrachten (pio’s) binnen de LOI-opleidingen hebben de volgende doelstellingen:

• De student stelt in de pio’s producten samen waarbij theorie geïntegreerd wordt in de beroepspraktijk.
• De student stelt in de pio’s producten samen waarbij de samenhang tussen de modules uit het propedeusejaar duidelijk wordt, dus waarbij verschillende competenties, getraind in verschillende modules, geïntegreerd worden binnen een beroepsproduct.
• De pio’s vormen een voorbereiding op de schriftelijke afstudeeropdracht (AO), waarbij het afsluitende beroepsproduct op eindniveau wordt opgeleverd. De producten bij een pio sluiten aan bij het vereiste niveau en de mate van complexiteit die past bij desbetreffende fase in het curriculum. In de pio-lijn is binnen het curriculum sprake van een duidelijke opbouw in complexiteit en niveau.
• De student wordt bij het maken van de opdrachten in de pio’s ook opgeleid tot het uitvoeren van onderzoek op bachelorniveau. De opdrachten sluiten aan op de onderzoeksleerlijn binnen de opleiding.
• De student reflecteert op zijn studieproces door middel van reflectieopdrachten.

Voor de Evidence-based praktijk- en integratieopdracht ‘Anamnese en verpleegplan’ geldt als hoofddoel:

De student kan informatie over de gezondheid en situatie van een patiënt analyseren, klasseren in de gezondheidspatronen van Gordon, de RAI, SAMPC-methode, OMAHA en/of het ICF-model, op basis hiervan in samenspraak met de patiënt en/of diens mantelzorger patiëntproblemen beschrijven, zorgresultaten benoemen, (evidence-based) interventies kiezen en de zorg uitvoeren en evalueren.

In de module past de student de opgedane kennis toe in de praktijk, waarbij het analyseren van gegevens, het formuleren van problemen, het kiezen van resultaten en interventies in samenspraak met de patiënt centraal staan; de student reflecteert op de gemaakte keuzes, de uitvoering van de zorg en de evaluatie van het zorgverleningproces.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• legt een verband tussen de gezondheidssituatie en de persoonlijke gegevens van een patiënt door het analyseren, klasseren en verifiëren van verzamelde informatie uit diverse bronnen (patiënt, arts, verwijsbrief/overdracht, mantelzorg)
• legt patiëntproblemen, zorgresultaten en interventies vast in een verpleegplan, voert de interventies uit en evalueert het zorgverleningproces en de beoogde zorgresultaten
• past principes van gezamenlijke besluitvorming op passende wijze toe door de patiënt en eventueel diens netwerk te betrekken in de keuzes die gemaakt worden in de zorg
• past principes van zelfmanagement en autonomie toe bij het kiezen van zorgresultaten en interventies in samenspraak met de patiënt en eventueel diens netwerk
• legt verantwoording af over de keuzes in het zorgverleningproces, de betrokkenheid van de patiënt en diens netwerk en legt uit hoe rekening is gehouden met de mogelijkheden van de patiënt en diens netwerk door op het proces en de gemaakte keuzes te reflecteren.

In deze module wordt dieper ingegaan op wat de kwaliteit van zorg nu eigenlijk is en hoe een bepaalde mate van kwaliteit en veiligheid van zorg verkregen, getoetst en gemeten kan worden.

Vervolgens wordt er gekeken naar de rol die de verpleegkundige heeft in het verkrijgen, maar ook in het meten en het behouden van de kwaliteit en de veiligheid van zorg, zowel op individueel, team- als instellingsniveau.
De module wordt afgesloten met bewustwording omtrent het eigen handelen in situaties met (mondelinge) agressie en handvatten om (mondelinge) agressie bespreekbaar te maken in een team en handvatten om een collega bij te staan die betrokken is geweest bij een situatie waarin (mondelinge) agressie voorkwam.

De student koppelt kennis en attitude aan de uitvoering van de verpleegkundige vaardigheden om het vak van verpleegkundige binnen een gecontroleerde omgeving door begeleiding aan te leren. De student stelt zich hierbij leergierig, nieuwsgierig maar vooral ook kritisch op. Hij/zij streeft ernaar om het eigen handelen te baseren op evidence-based practice en middels reflectie kritisch te zijn op het eigen handelen en de behaalde resultaten om indien nodig het handelen aan te passen.  

Tijdens de tweede praktijkperiode staan de onderwerpen centraal die vooral in de afgelopen periode in de verschillende modules aan bod zijn gekomen: verpleegkundige handelingen als: blaaskatheteriseren, inbrengen maagsonde, stomazorg, inzet van screenings- en risico-inventarisatie-instrumenten. Daarnaast staan principes van gezondheidsbevordering en kwaliteit en veiligheid van zorg centraal.  

In het praktijkwerkboek staan de leerdoelen voor de tweede praktijkperiode uitgewerkt per CanMED's-rol en beroepscompetentie. 

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• ondersteunt de patiënt bij zijn algemeen dagelijkse levensverrichtingen (adl) door het uitvoeren van verpleegkundige vaardigheden bij het innemen van vocht en voeding en het lozen van de urine en feces met behulp van hulpmiddelen, het toedienen van medicatie via diverse toedieningswegen (mond, huid, neus, oor, oog, rectaal, luchtwegen, vaginaal, subcutaan en intramusculair), het toedienen van zuurstof en het verzorgen van een wond en past hierbij passende handhygiëne en infectiepreventie toe

• legt een verband tussen de verpleegkundige handelingen en de mogelijke indicaties, contra-indicaties en complicaties door vóór, tijdens en na het uitvoeren van de handeling de patiënt te observeren en op geleide daarvan het handelen te vervolgen dan wel aan te passen

• onderbouwt de keuze voor het inzetten van screenings- en risico-inventarisatie-instrumenten (MUST, SNAQ, DOS, pijnscore, pijnanamnese), stelt op basis van de uitkomsten actuele of potentiële verpleegproblemen op met een haalbare doelstelling, zet passende (bij voorkeur bewezen) interventies in en evalueert op basis van de uitkomsten van de zorg

• laat zien patiëntgericht te werken door verantwoording af te leggen over de keuzes in het zorgverleningproces en in samenspraak met de patiënt:  

  • de actuele en potentiele patiëntproblemen vast te stellen en de te prioriteren

  • door doelen op te stellen die door de patiënt worden onderschreven

  • door in gezamenlijkheid interventies en acties te plannen en uit te voeren

  • door de zorgresultaten met de patiënt te evalueren waarbij de persoonlijke waarden, normen en grenzen van de patiënt worden gerespecteerd

• legt een verband tussen een ziektebeeld, medische diagnoses, klachten, signalen, symptomen, eigen observaties, metingen en uitkomsten van zorg en de rol en uitvoering van verpleegkundige zorg door het maken van een algemeen verpleegplan waarin mogelijke patiëntproblemen behorende bij het ziektebeeld worden uitgewerkt in verpleegkundige diagnoses, doelen, interventies en acties en zorgresultaten volgens de systematiek van NANDA

• legt een verband tussen de praktijkverlenende afdeling en hun ketenpartners (netwerken, stichtingen, organisaties in de eerste, tweede en derde lijn) door een specifieke patiëntengroep door de keten heen te volgen en per schakel van de keten te beschrijven wat de rollen, taken en bevoegdheden per schakel zijn

• ondersteunt de patiënt door het geven van patiëntenvoorlichting (mondeling, schriftelijk, digitaal, via video) over een vorm van preventie (primair, secundair of tertiair) en spitst deze toe op de individuele patiënt om hiermee de eigen regie van de patiënt en het zelfmanagement te verhogen

• draagt bij aan het behouden of verbeteren van de persoonlijke kwaliteit van zorg door gebruik te maken van wetenschappelijke en vakinhoudelijke literatuur, protocollen, richtlijnen, zorgpaden, zorgstandaarden, zorgprogramma's en standaardisatie (NANDA-NOC-NIC, Omaha, ICF)

• organiseert en coördineert het verpleegkundig proces rondom twee patiënten door op basis van de opgestelde potentiële en actuele verpleegproblemen en doelstellingen de verpleegkundige zorg te plannen, uit te voeren en te evalueren tijdens een dienst (dag-, avond- of nachtdienst) en in samenspraak met de patiënt. Op basis van de uitkomsten van de zorg worden de doelstellingen en/of interventies en activiteiten aangepast. Indien noodzakelijk wordt een arts of iemand van een andere discipline – denk aan fysiotherapeut, diëtist, logopedist – ingeschakeld

• stelt zich op als (aankomend) professional door te handelen volgens de geldende organisatievoorschriften (denk aan kledingvoorschriften) en de Beroepscode voor verpleegkundigen en verzorgenden en stelt zich daarbij leerbaar op door te vragen naar specifieke feedback met respect voor de organisatiecultuur en stuurt het eigen leerproces door te reflecteren op het eigen handelen binnen het verpleegkundig proces, per handeling, dienst of dagdeel en gehele stageperiode met behulp van de STARR-methode. 

De student leert in deze module het gezondheidsgedrag van zowel individuen als groepen te beïnvloeden en gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven van mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de AGZ en is in staat: 

• gezond gedrag van individuen en groepen te stimuleren en voorlichting te geven afgestemd op het individu, zijn culturele achtergrond en context. 
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren; 
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt; 
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren; 
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten; 
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen in samenspraak met de patiënt en diens naasten en in samenwerking met andere professionals en organisaties in de zorg en het sociale domein; 
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen; 
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialoog gestuurde zorg; 
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren; 
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen; 
• de veiligheid van de patiënt, zichzelf en de collega’s te waarborgen; 
• de kwaliteit van zorg te beoordelen, te verbeteren en te borgen; 
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking. 

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  

De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplex naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de case complexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• bevordert en ondersteunt de leefstijl bij risicogroepen en –individuen door hun gedrag rondom gezondheid, participatie en ziekte te analyseren op basis van epidemiologische gegevens over relevante gezondheidsproblemen. 
• signaleert vroegtijdig mogelijke risico’s door gegevens in een brede context te verzamelen en te beoordelen door gebruik te maken van diverse screeningsmethoden. 
• ontwikkelt methodes voor gezondheidsbevordering voor een specifieke groep op basis van kennis over de diversiteit in culturen en cultuurgebonden opvattingen van gezondheid en cultuurgebonden gezondheidsproblemen. 
• analyseert het nationale integrale gezondheidsbeleid door dit te vergelijken met het integrale beleid uit voorbeeldlanden. 
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor primaire en secundaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie. 
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens  patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt. 
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een laagcomplexe situatie. 
• ontwerpt een plan op basis van het analyseren van de situatie van de patiënt door in samenspraak met de patiënt en diens naasten zorgresultaten en evidence based interventies te formuleren. 
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten. 
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen. 
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een kind, volwassene of oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van kinderen, volwassenen of ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie. 
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie. 
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht. 
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en laag-complexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welke type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden. 
• bevordert de samenwerking tussen organisaties rondom zorg en/of ondersteuning door te benoemen wat lacunes en succesfactoren zijn (in het algemeen en in de eigen praktijksituatie in het bijzonder), de noodzaak voor het inschakelen van specifieke disciplines/organisaties te signaleren en te benoemen hoe verschillende disciplines/organisaties binnen en buiten de eigen organisatie ingeschakeld kunnen worden. 

De student leert in deze module het gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven rondom een specifieke categorie mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de differentiatie agz en is in staat: 

• de gezondheid van een individu te bevorderen door een individueel ondersteuningsplan te ontwikkelen
• de gezondheid van groepen te bevorderen door het ontwikkelen van voorlichtingsprogramma’s voor secundaire of tertiaire preventie
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence-based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialoog gestuurde zorg
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking.

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  
De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplex naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 
Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de case complexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• ontwerpt een ondersteuningsplan om de gezondheid van een individuele patiënt te bevorderen door een beargumenteerde keuze te maken voor een gedragsmodel en deze toe te passen in een specifieke patiëntsituatie
• benoemt, analyseert en vergelijkt diverse screeningsmethoden voor het opsporen van mogelijke ziektes en aandoeningen
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor secundaire of tertiaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie
• selecteert, analyseert en beoordeelt methodieken voor preventie en gezondheidsvoorlichting, gezondheids- en gedragsdeterminanten en factoren die van invloed zijn op de gezondheidssituatie en de maatschappelijke participatie van (kwetsbare) doelgroepen
• ontwikkelt methodes voor gezondheidsbevordering voor een specifieke groep op basis van kennis over de diversiteit in culturen en cultuurgebonden opvattingen van gezondheid en cultuurgebonden gezondheidsproblemen (voor agz)
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een complexe situatie
• ontwerpt een plan op basis van het analyseren van de situatie van de patiënt door in samenspraak met de patiënt en diens naasten zorgresultaten en evidence-based interventies te formuleren
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een kind, volwassene of oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van kinderen, volwassenen of ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en complexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welke type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden
• ontwerpt een sociale kaart voor een specifieke doelgroep met een bepaalde complexe problematiek (dementie, CVA, mishandeling, multimorbiditeit) waarbij een verband wordt gelegd tussen verschillende betrokken instanties (bv. ziekenhuis, GGD, Advies en Meldpunt Kindermishandeling) en het belang van een adequate communicatie tussen deze betrokken instanties wordt onderbouwd.

De student leert in deze module het gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven rondom een specifieke categorie mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de differentiatie agz en is in staat: 

• de gezondheid van een individu te bevorderen door een individueel ondersteuningsplan te ontwikkelen
• de gezondheid van individuen en groepen te bevorderen door het ontwikkelen van voorlichtingsprogramma’s voor tertiaire preventie
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence-based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialoog gestuurde zorg
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking. 

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  

De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie agz vormen een geheel opgebouwd van laagcomplex naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de casecomplexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• past de principes van motiverende gespreksvoering toe in een individueel gesprek door in een tweegesprek met een (fictieve) patiënt hem of haar te motiveren tot gedragsverandering
• ontwikkelt een zorgprogramma voor mensen met een pas gediagnosticeerde chronische ziekte, waarin voorlichting, instructie en begeleiding door de verpleegkundige centraal staat 
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor tertiaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie en de culturele context van die specifieke groep mensen
• onderbouwt een interventie voor het versterken van de gezondheid op basis van beschikbare wetenschappelijke kennis over deze interventies
• formuleert en beschouwt ethische aspecten met betrekking tot het stimuleren van gezond gedrag en de relatie met de eigen verantwoordelijkheid van de patiënt
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een laagcomplexe situatie
• ontwerpt een plan op basis van het analyseren van de situatie van de patiënt door in samenspraak met de patiënt en diens naasten zorgresultaten en evidence-based interventies te formuleren
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een kind, volwassene of oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van kinderen, volwassenen of ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en hoog-complexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welke type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden
• ontwerpt een sociale kaart voor een specifieke doelgroep met een bepaalde complexe problematiek (dementie, CVA, mishandeling, multimorbiditeit) waarbij een verband wordt gelegd tussen verschillende betrokken instanties (bv. ziekenhuis, GGD, Advies en Meldpunt Kindermishandeling) en het belang van een adequate communicatie tussen deze betrokken instanties wordt onderbouwd.

De student leert in deze module het gezondheidsgedrag van zowel individuen als groepen te beïnvloeden en het gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven van mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de MGZ en is in staat: 

• gezond gedrag van individuen en groepen te stimuleren en voorlichting te geven afgestemd op het individu, zijn culturele achtergrond en context
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence-based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen in samenspraak met de patiënt en diens naasten en in samenwerking met andere professionals en organisaties in de zorg en het sociale domein
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialooggestuurde zorg
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen
• de veiligheid van de patiënt, zichzelf en de collega's te waarborgen
• de kwaliteit van zorg te beoordelen, te verbeteren en te borgen
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking. 

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  

De drie inhoudspecifieke MGZ-modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplexe naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de case complexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• bevordert en ondersteunt de leefstijl bij risicogroepen en -individuen door hun gedrag rondom gezondheid, participatie en ziekte te analyseren op basis van epidemiologische gegevens over relevante gezondheidsproblemen
• signaleert vroegtijdig mogelijke risico's door gegevens in een brede context te verzamelen en te beoordelen door gebruik te maken van diverse screeningsmethoden
• ontwikkelt methodes voor gezondheidsbevordering voor een specifieke groep op basis van kennis over de diversiteit in culturen en cultuurgebonden opvattingen van gezondheid en cultuurgebonden gezondheidsproblemen
• analyseert het nationale integrale gezondheidsbeleid door dit te vergelijken met het integrale beleid uit voorbeeldlanden
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor primaire en secundaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een laagcomplexe situatie
• stelt een indicatie op en ontwerpt een plan in samenspraak met de patiënt binnen de wettelijke kaders en de kaders vanuit zorgverzekeraars op basis van verzamelde gegevens, zorgresultaten en evidence-based interventies
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een kind, volwassene of oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van kinderen, volwassenen of ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en laagcomplexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welke type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden
• bevordert de samenwerking tussen organisaties rondom zorg en/of ondersteuning door te benoemen wat lacunes en succesfactoren zijn (in het algemeen en in de eigen praktijksituatie in het bijzonder), de noodzaak voor het inschakelen van specifieke disciplines/organisaties te signaleren en te benoemen hoe verschillende disciplines/organisaties binnen en buiten de eigen organisatie ingeschakeld kunnen worden. 

De student leert in deze module het gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven rondom een specifieke categorie mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de differentiatie MGZ en is in staat: 

• de gezondheid van een individu te bevorderen door een individueel ondersteuningsplan te ontwikkelen
• de gezondheid van groepen te bevorderen door het ontwikkelen van voorlichtingsprogramma's voor secundaire of tertiaire preventie
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zo ver mogelijk evidence-based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialooggestuurde zorg
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking. 

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  

De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplexe naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de casecomplexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• ontwerpt een ondersteuningsplan om de gezondheid van een individuele patiënt te bevorderen door een beargumenteerde keuze te maken voor een gedragsmodel en deze toe te passen in een specifieke patiëntsituatie
• benoemt, analyseert en vergelijkt diverse screeningsmethoden voor het opsporen van mogelijke ziektes en aandoeningen
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor secundaire of tertiaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie en de culturele context
• selecteert, analyseert en beoordeelt methodieken voor preventie en gezondheidsvoorlichting, gezondheids- en gedragsdeterminanten en factoren die van invloed zijn op de gezondheidssituatie en de maatschappelijke participatie van (kwetsbare) doelgroepen
• creëert een idee voor gemeenschapszorg; zorg die mensen zelf en samen in de buurt regelen en daarbij zo nodig worden ondersteund vanuit de verpleegkundige en andere netwerkpartners in deze gemeenschap zoals de gemeente
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een complexe situatie
• stelt een indicatie op en ontwerpt een plan in samenspraak met de patiënt binnen de wettelijke kaders en de kaders vanuit zorgverzekeraars op basis van verzamelde gegevens, zorgresultaten en evidence-based interventies
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een kind, volwassene of oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van kinderen, volwassenen of ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en complexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welk type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden
• ontwerpt een sociale kaart voor een specifieke doelgroep met een bepaalde complexe problematiek (dementie, CVA, mishandeling, multimorbiditeit) waarbij een verband wordt gelegd tussen verschillende betrokken instanties (bv. ziekenhuis, GGD, Veilig Thuis) en het belang van een adequate communicatie tussen deze betrokken instanties wordt onderbouwd.

De student leert in deze module het gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven rondom een specifieke categorie mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de differentiatie MGZ en is in staat: 

• de gezondheid van een individu te bevorderen door een individueel ondersteuningsplan te ontwikkelen
• de gezondheid van individuen en groepen te bevorderen door het ontwikkelen van voorlichtingsprogramma's voor tertiaire preventie
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence-based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialooggestuurde zorg
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking.

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  

De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplexe naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de case complexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• past de principes van motiverende gespreksvoering toe in een individueel gesprek door in een tweegesprek met een (fictieve) patiënt hem of haar te motiveren tot gedragsverandering
• ontwikkelt een zorgprogramma voor mensen met een pas gediagnosticeerde chronische ziekte, waarin voorlichting, instructie en begeleiding door de verpleegkundige centraal staat
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor tertiaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie en de culturele context van die specifieke groep mensen
• onderbouwt een interventie voor het versterken van de gezondheid op basis van beschikbare wetenschappelijke kennis over deze interventies
• formuleert en beschouwt ethische aspecten met betrekking tot het stimuleren van gezond gedrag en de relatie met de eigen verantwoordelijkheid van de patiënt
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een hoogcomplexe situatie
• stelt een indicatie op en ontwerpt een plan in samenspraak met de patiënt binnen de wettelijke kaders en de kaders vanuit zorgverzekeraars op basis van verzamelde gegevens, zorgresultaten en evidence-based interventies
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een kind, volwassene of oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van kinderen, volwassenen of ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en hoogcomplexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welk type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden
• ontwerpt een sociale kaart voor een specifieke doelgroep met een bepaalde complexe problematiek (dementie, CVA, mishandeling, multimorbiditeit) waarbij een verband wordt gelegd tussen verschillende betrokken instanties (bv. ziekenhuis, GGD, Veilig Thuis) en het belang van een adequate communicatie tussen deze betrokken instanties wordt onderbouwd. 

De student leert in deze module het gezondheidsgedrag van zowel individuen als groepen te beïnvloeden en gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven van mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de GG en is in staat: 

• gezond gedrag van individuen en groepen te stimuleren en voorlichting te geven afgestemd op het individu, zijn culturele achtergrond en context
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence-based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen in samenspraak met de patiënt en diens naasten en in samenwerking met andere professionals en organisaties in de zorg en het sociale domein
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialooggestuurde zorg
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen
• de veiligheid van de patiënt, zichzelf en de collega's te waarborgen
• de kwaliteit van zorg te beoordelen, te verbeteren en te borgen
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking. 

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  

De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplexe naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de case complexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• bevordert en ondersteunt de leefstijl bij risicogroepen en -individuen door hun gedrag rondom gezondheid, participatie en ziekte te analyseren op basis van epidemiologische gegevens over relevante gezondheidsproblemen
• signaleert vroegtijdig mogelijke risico's door gegevens in een brede context te verzamelen en te beoordelen door gebruik te maken van diverse screeningsmethoden
• ontwikkelt methodes voor gezondheidsbevordering voor een specifieke groep op basis van kennis over de diversiteit in culturen en cultuurgebonden opvattingen van gezondheid en cultuurgebonden gezondheidsproblemen
• analyseert het nationale integrale gezondheidsbeleid door dit te vergelijken met het integrale beleid uit voorbeeldlanden
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor primaire en secundaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een laagcomplexe situatie
• stelt een indicatie op en ontwerpt een plan in samenspraak met de patiënt binnen de wettelijke kaders en de kaders vanuit zorgverzekeraars op basis van verzamelde gegevens, zorgresultaten en evidence-based interventies
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een kind, volwassene of oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van kinderen, volwassenen of ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en laagcomplexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welk type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden
• bevordert de samenwerking tussen organisaties rondom zorg en/of ondersteuning door te benoemen wat lacunes en succesfactoren zijn (in het algemeen en in de eigen praktijksituatie in het bijzonder), de noodzaak voor het inschakelen van specifieke disciplines/organisaties te signaleren en te benoemen hoe verschillende disciplines/organisaties binnen en buiten de eigen organisatie ingeschakeld kunnen worden.

De student leert in deze module het gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven rondom een specifieke categorie mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de differentiatie GG en is in staat: 

• de gezondheid van een individu te bevorderen door een individueel ondersteuningsplan te ontwikkelen 
• de gezondheid van groepen te bevorderen door het ontwikkelen van voorlichtingsprogramma’s voor secundaire of tertiaire preventie 
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt 
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren 
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten 
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen 
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen 
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialoog gestuurde zorg 
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen 
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking. 

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  

De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplex naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de case complexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• ontwerpt een ondersteuningsplan om de gezondheid van een individuele patiënt te bevorderen door een beargumenteerde keuze te maken voor een gedragsmodel en deze toe te passen in een specifieke patiëntsituatie 
• benoemt, analyseert en vergelijkt diverse screeningsmethoden voor het opsporen van mogelijke ziektes en aandoeningen 
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor secundaire of tertiaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie en de culturele context 
• selecteert, analyseert en beoordeelt methodieken voor preventie en gezondheidsvoorlichting, gezondheids- en gedragsdeterminanten en factoren die van invloed zijn op de gezondheidssituatie en de maatschappelijke participatie van (kwetsbare) doelgroepen 
• creëert een idee voor gemeenschapszorg; zorg die mensen zelf en samen in de buurt regelen en daarbij zo nodig worden ondersteund vanuit de verpleegkundige en andere netwerkpartners in deze gemeenschap zoals de gemeente 
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens  patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt 
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een complexe situatie
• stelt een indicatie op en/of ontwerpt een plan in samenspraak met de patiënt binnen de wettelijke kaders en de kaders vanuit zorgverzekeraars op basis van verzamelde gegevens, zorgresultaten en evidence based interventies 
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten 
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen 
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie 
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie 
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht 
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en complexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welke type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden 
• ontwerpt een sociale kaart voor een specifieke doelgroep met een bepaalde complexe problematiek (dementie, CVA, mishandeling, multimorbiditeit) waarbij een verband wordt gelegd tussen verschillende betrokken instanties (bv. ziekenhuis, GGD, Advies en Meldpunt Ouderenmishandeling) en het belang van een adequate communicatie tussen deze betrokken instanties wordt onderbouwd.

De student leert in deze module het gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven rondom een specifieke categorie mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de gg en is in staat: 

• de gezondheid van een individu te bevorderen door een individueel ondersteuningsplan te ontwikkelen
• de gezondheid van individuen en groepen te bevorderen door het ontwikkelen van voorlichtingsprogramma’s voor tertiaire preventie
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence-based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialoog gestuurde zorg
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking. 

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.

De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplex naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar.

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de casecomplexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• past de principes van motiverende gespreksvoering toe in een individueel gesprek door in een tweegesprek met een (fictieve) patiënt hem of haar te motiveren tot gedragsverandering
• ontwikkelt een zorgprogramma voor mensen met een pas gediagnosticeerde chronische ziekte, waarin voorlichting, instructie en begeleiding door de verpleegkundige centraal staat
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor tertiaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie en de culturele context van die specifieke groep mensen
• onderbouwt een interventie voor het versterken van de gezondheid op basis van beschikbare wetenschappelijke kennis over deze interventies
• formuleert en beschouwt ethische aspecten met betrekking tot het stimuleren van gezond gedrag en de relatie met de eigen verantwoordelijkheid van de patiënt
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens  patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een laagcomplexe situatie
• stelt een indicatie op en/of ontwerpt een plan in samenspraak met de patiënt binnen de wettelijke kaders en de kaders vanuit zorgverzekeraars op basis van verzamelde gegevens, zorgresultaten en evidence based interventies
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en hoogcomplexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welke type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden
• ontwerpt een sociale kaart voor een specifieke doelgroep met een bepaalde complexe problematiek (dementie, CVA, mishandeling, multimorbiditeit) waarbij een verband wordt gelegd tussen verschillende betrokken instanties (bv. ziekenhuis, GGD, Advies en Meldpunt Ouderenmishandeling) en het belang van een adequate communicatie tussen deze betrokken instanties wordt onderbouwd.

Het hoofddoel van de module is dat u kennis en vaardigheden verwerft voor de zorgverlening aan mensen met een enkelvoudige psychiatrische problematiek of milde verstandelijke beperking, binnen de huidige wet- en regelgeving en maatschappelijke kaders.

Bij de psychiatrische problematiek gaat het om aandoeningen van tijdelijke aard. De zorgvrager heeft ziekte-inzicht en er is een sociaal netwerk aanwezig. U maakt in deze module kennis met de generalistische basis-ggz en aanverwante settings. Om de zorgvrager op een juiste wijze te kunnen ondersteunen, beoordeelt u zijn gezondheidssituatie en langs de weg van klinisch redeneren stelt u verpleegkundige diagnoses vast, formuleert u zorgresultaten en kiest u interventies. Dit alles doet u zo veel mogelijk vanuit een herstelondersteunend perspectief en in samenspraak met de zorgvrager en in samenwerking met het sociaal netwerk en andere professionals.

U past voor een individuele zorgvrager methodieken toe die gericht zijn op preventie, leefstijlverandering en het inpassen van gevolgen van een psychiatrische aandoening of verstandelijke beperking in het dagelijks leven en houdt hierbij rekening met diversiteit. U leert gebruik te maken van de presentiebenadering, cognitieve gedragstherapie en herstelondersteunend werken.

Het hoofddoel van de module is dat de professional kennis en vaardigheden verwerft voor de zorgverlening aan mensen met ernstige psychiatrische problematiek met of zonder een matige verstandelijke beperking, dit binnen de huidige wet- en regelgeving en maatschappelijke kaders.  

Bij de psychiatrische problematiek zijn het aandoeningen die mogelijk chronisch van aard zijn of worden. De zorgvrager wordt beperkt in zijn dagelijkse functioneren en er zijn problemen met coping. Hierdoor kan ook het zelfstandig wonen worden bedreigd. De kans is groot dat de zorgvrager langdurig medicatie moet gebruiken en er is veelal afname van sociale contacten. De professional maakt kennis met de specialistische ggz en aanverwante settings. Om de zorgvrager op een juiste wijze te kunnen ondersteunen, beoordeelt de professional zijn gezondheidssituatie en langs de weg van klinisch redeneren stelt hij verpleegkundige diagnoses vast, formuleert zorgresultaten en kiest interventies. Dit alles zoveel mogelijk vanuit een herstelondersteunend perspectief, in samenspraak met de zorgvrager en in samenwerking met het sociaal netwerk en andere professionals.  

De professional past voor een individuele zorgvrager methodieken toe die gericht zijn op preventie, leefstijlverandering en het inpassen van gevolgen van een psychiatrische aandoening met of zonder een verstandelijke beperking in het dagelijks leven en houdt hierbij rekening met diversiteit. De professional leert gebruik te maken van kwartiermaker en van rehabilitatie en herstel en de professional verdiept zich in crisisinterventie, vroegsignalering en outreachend werken.

Het hoofddoel van de module is dat de professional kennis en vaardigheden verwerft voor de zorgverlening aan kinderen, jongeren en volwassenen met zeer ernstige psychiatrische problematiek of mensen met een verstandelijke beperking met ernstige gedragsproblemen, waarbij lichamelijke, psychische en sociale problemen gelijktijdig optreden.  

De psychiatrische problematiek kenmerkt zich vooral door een wankel of verstoord evenwicht, met ontwrichting tot gevolg. Hierbij valt bijvoorbeeld te denken aan een ernstige eetstoornis of grensoverschrijdend of delict gedrag vanuit een posttraumatische stressstoornis of dubbele diagnose. Dit kan ook samenhangen met een lichte verstandelijke beperking, de zogenoemde SGLVB-doelgroep (sterk gedragsgestoord, licht verstandelijk beperkt).  

De focus van de zorg is het leveren van een bijdrage aan het terugdringen van (levensgevaarlijke) risico’s voor leven en gezondheid van de zorgvrager en zijn omgeving, waarbij de professional naast kennis van ziektebeelden en vaardigheden op het gebied van risicotaxatie en resocialisatie eveneens kennis van wet- en regelgeving en maatschappelijke kaders nodig heeft.  

De professional leert om te gaan met zorgvragers in verschillende leeftijdsgroepen die kwetsbaar zijn, weerstand vertonen tegen behandeling en die mede door een gebrek aan ziektebesef of inzicht ernstige beperkingen ondervinden in het dagelijks leven. De draagkracht van het sociaal netwerk is bij deze doelgroep veelal ernstig afgenomen en het zelfstandig wonen is vaak gedurende langere tijd niet mogelijk. De zorgverlening is hoog specialistisch van aard en dwangzorg kan, zij het zeer terughoudend, aan de orde zijn. De professional leert intensief samen te werken met meerdere hulpverleners en instanties die als ketenpartners betrokken zijn.  

Om de zorgvrager op een juiste wijze te kunnen ondersteunen, beoordeelt de professional zijn gezondheidssituatie en langs de weg van klinisch redeneren stelt deze verpleegkundige diagnoses vast, formuleert zorgresultaten en kiest interventies. Dit vanuit een integratie van herstelondersteunende zorg en het medisch model binnen een supportief therapeutisch milieu en zo veel mogelijk in samenspraak met de zorgvrager, het sociaal netwerk en andere professionals.

In de module ‘Methoden voor praktijkgericht onderzoek in de gezondheidszorg’ krijgt de student inzicht in welke (onderzoeks)methoden geschikt zijn voor het veranderen van een praktijksituatie, hoe deze methoden toe te passen zijn, belangen die spelen bij veranderingstrajecten, hoe veranderingstrajecten geëvalueerd kunnen worden. 

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• beschouwt de verschillende vormen van onderzoek (wetenschappelijk onderzoek, praktijkgericht onderzoek) door te benoemen wanneer welke vorm van onderzoek geschikt is gekoppeld aan het doel van onderzoek (theorievormend, theorietoetsend, verandering); 
• overweegt innovatieve oplossingen voor een gegeven praktijkprobleem door dit probleem systematisch te analyseren vanuit verschillende belanghebbenden (patiënten, verpleegkundigen, andere disciplines, managers) en professionele inzichten; 
• onderbouwt de keuze voor een specifieke methode van praktijkgericht onderzoek door een relatie te leggen tussen de methode en de onderzoeksvraag, het leerproces van betrokkenen en de haalbaarheid; 
• weegt de barrières en bevorderende factoren die een rol kunnen spelen bij praktijkgericht onderzoek door strategieën om draagvlak te vergroten daarop af te stemmen; 
• evalueert bestaande bronnen door te beoordelen of deze voldoen aan de eisen van opbouw en inhoud van een verslag of artikel over een praktijkgericht onderzoek. 

De praktijkintegratieopdrachten binnen de LOI-opleidingen hebben de volgende doelstellingen:

• De student stelt producten samen waarbij theorie geïntegreerd wordt in de beroepspraktijk.
• De student stelt producten samen waarbij de samenhang tussen de modules uit het propedeusejaar duidelijk wordt, dus waarbij verschillende competenties, getraind in verschillende modules, geïntegreerd worden binnen een beroepsproduct.
• De opdrachten vormen een voorbereiding op de schriftelijke afstudeeropdracht (AO), waarbij het afsluitende beroepsproduct op eindniveau wordt opgeleverd. De producten sluiten aan bij het vereiste niveau en de mate van complexiteit die past bij desbetreffende fase in het curriculum. In de praktijkintegratie is binnen het curriculum sprake van een duidelijke opbouw in complexiteit en niveau.
• De student wordt bij het maken van de opdrachten ook opgeleid tot het uitvoeren van onderzoek op bachelorniveau. De opdrachten sluiten aan op de onderzoeksleerlijn binnen de opleiding.
• De student reflecteert op zijn studieproces door middel van reflectieopdrachten.

Voor de Evidence-based praktijkintegratie Onderbouwen van verpleegkundig handelen:

De student voert een literatuurstudie uit naar een zelfgekozen onderwerp rondom:

1. een patiëntprobleem in combinatie met evidence-based interventies of
2. rondom gezondheid en gedrag bij een populatie in combinatie met evidence-based interventies of
3. over de wetenschappelijke onderbouwing van organisatie van zorg rondom een specifieke patiëntencategorie.

De literatuurstudie moet betrekking hebben op de gekozen minor (AGZ, MGZ of GG).
In de module past de student de in het voorgaande opleidingsjaar opgedane kennis toe bij het formuleren van een (literatuur)onderzoeksgebied, omschrijven probleem/vraagstelling, bepalen van een zoekstrategie, beoordelen, ordenen en beschrijven van literatuur en uiteindelijk beantwoorden van de vraagstelling. De student reflecteert op de gemaakte keuzes, schrijfvaardigheden en op de waarde van de literatuurstudie voor zijn of haar persoonlijke ontwikkeling als verpleegkundige beroepsbeoefenaar.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• legt een verband tussen verschillende deelvragen ontwikkeld via een analytische vraagboom op basis van de vraagstelling en de zoekstrategie door dit te beschrijven in het plan van aanpak
• plant de literatuurstudie door de gehele werkwijze inclusief tijdpad in het plan van aanpak te beschrijven
• onderscheidt in de literatuurstudie hoofd- en bijzaken en maakt dit zichtbaar door een evenwichtige opbouw van het verslag en het uiteindelijk beantwoorden van de vraagstelling
• beschouwt de inzichten opgedaan met het bestuderen van (wetenschappelijke) kennisbronnen en het uiteindelijk beantwoorden van de vraagstelling op wat dit bij kan dragen aan de zorg voor een individuele patiënt en het verpleegkundig vakgebied
• analyseert en synthetiseert de op basis van een vraagstelling en zoekstrategie gevonden literatuur tot een verslag dat voldoet aan de eisen van wetenschappelijk schrijven
• evalueert het toepassen van de zes stappen (inventariseer uitgangspunten, kies zoekmethode, raadpleeg bibliothecair systeem, gebruik zoekinstrumenten internet, evalueer gevonden informatie, teken betrouwbare informatie zorgvuldig op) van literatuuronderzoek door in het reflectieverslag het proces te beschrijven en hierop te reflecteren
• legt een verband tussen een uitwerkingsstructuur (informatiegericht of argumentatiegericht) voor de vraagstelling en de opbouw van de literatuurstudie (beschrijving of betoog) door dit te beschrijven in het reflectieverslag en hierop te reflecteren
• onderbouwt zijn keuzes voor de gebruikte kennisbronnen, de manier waarop de kennis is geordend en de wijze waarop dit is verwerkt door hierop te reflecteren in het reflectieverslag
• beschouwt de inzichten verkregen met het bestuderen en ordenen van de literatuur en het uiteindelijk beantwoorden van de vraagstelling door te beschrijven wat deze inzichten betekenen voor de persoonlijke ontwikkeling als verpleegkundige beroepsbeoefenaar
• overweegt de instructie over en feedback op vraagstelling, plan van aanpak en verslag door in het reflectieverslag aan te geven hoe is omgegaan met de instructie en feedback.

Deze module bevat twee verplichte opdrachten. Er hoeft echter maar één van de twee opdrachten gemaakt te worden om de module af te ronden:

• Je brengt een beroepsopdracht in en na goedkeuring zend je deze nogmaals in als praktijkopdracht Definitief.
• Je doorloopt alle stappen van de praktijkopdracht, dus van het plan van aanpak tot en met de definitieve versie.

De student verwerft kennis over het toepassen van informatie- en communicatietechnologie (ICT) in de zorg en de rol van ICT bij het bevorderen van zelfmanagement. Daarbij staat centraal: rapportage en verpleegkundige overdracht in het elektronisch patiëntendossier, het gevaar en de valkuilen van ICT, de voor- en nadelen van het gebruik van media, het afstemmen van de media op de persoon, communicatie via verschillende media, hulpmiddelen bij communicatie, nieuwe ontwikkelingen binnen de ICT, domotica, e-health en robotica. 

De student verwerft kennis en vaardigheden ten aanzien van ondernemerschap en leiderschap in de zorg. 
De student vormt zich een beeld van de verschillende organisatie-eenheden waarin verpleegkundigen werkzaam kunnen zijn en ontwikkelt een eigen visie op de organisatie van zorg. De student verdiept zich in verschillende leiderschapsstijlen en bestudeert literatuur over professioneel en persoonlijk leiderschap en over het coachen van derden in de uitvoering van de zorg. De student ontwikkelt een eigen visie op de nieuwe rol van regieverpleegkundige zoals die is omschreven in Bachelor of Nursing 2020. Ook kan de student beschrijven hoe deze rol vormgegeven wordt in een extramurale setting of op een verpleeg- of verzorgafdeling, of op een afdeling in een algemeen ziekenhuis waar de hbo-verpleegkundige doorgaans minder zelfstandig functioneert. De student leert hoe zij zich kan profileren als hbo-verpleegkundige en stelt zich de vraag waar zij voor staat als hbo-verpleegkundige, zowel in een organisatie-eenheid als in organisaties die er zijn voor de verpleegkundige beroepsgroep. Inzicht in de bekostiging van de zorg en handelen naar financieel-economische belangen voor zowel de organisatie als voor de patiënt, komt ook aan de orde.  

Wat doe je met knelpunten die je signaleert en analyseert en hoe beïnvloed je het beleid in de zorg? Met behulp van kennis over verandermanagement en projectmanagement en op basis van reflectie op eigen en andermans handelen gaat de student hier handen en voeten aan geven en leert innovatief te zijn. De student verdiept zich in de begrippen excellente zorg en magneetziekenhuizen en waar nodig moet de student daarvoor over de grenzen van de eigen afdeling of eenheid heen kunnen kijken en in een aantal gevallen ook kijken naar de organisatie van zorg in het buitenland. 

Tot slot wordt besproken wat de mogelijkheden zijn van het verpleegkundig beroep en op welke manier een leven lang leren vorm gegeven kan worden. 

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• formuleert een visie op het vak verpleegkunde binnen verschillende settingen in de zorg door een verband te leggen tussen organisatiestructuren, functiedifferentiatie en de kwaliteit van zorg
• analyseert knelpunten in de zorg door te reflecteren op eigen en andermans functioneren in relatie tot kwaliteit van zorg en verwerkt dit in een plan van aanpak om de zorg kwalitatief te verbeteren op basis van principes rondom verandermanagement en projectmanagement
• toont persoonlijk leiderschap en persoonlijke profilering door te beschrijven hoe de rol van hbo-verpleegkundige in de toekomst zal worden vervuld en hoe bijgedragen wordt aan de verdere ontwikkeling van het verpleegkundig beroep en spiegelt zich hierbij aan hbo-verpleegkundigen die innovatieve activiteiten vervullen in een organisatie in Nederland of in het buitenland
• zet de ontwikkelingen binnen het verpleegkundig beroep waaronder de regieverpleegkundige en basisverpleegkundige in perspectief van de geschiedenis en in relatie tot het leveren van kwalitatief hoogwaardige zorg binnen beperkte financieel-economische kaders 
• legt een verband tussen het belang van een leven lang leren en het leveren van kwalitatief goede zorg door te beschrijven hoe persoonlijke profilering, zelfstandig werken en leiderschap van invloed zijn op het functioneren als verpleegkundige en op de wijze waarop de zorg op een afdeling is georganiseerd.

De praktijk in de afstudeerfase staat in het teken van de differentiatie. De praktijk heeft in totaal een studiebelasting van 560 uur (20 EC). In totaal ben je op je stageplaats 480 uur (60 stagedagen) aan het leren in de praktijk. De overige 80 uur besteed je aan oefenopgaven, inzendopgaven, voorbereiding op de stage en de lesdagen.

De praktijk- en integratieopdrachten hebben de volgende doelstellingen: 

1. De student stelt in de pio’s producten samen waarbij theorie geïntegreerd wordt in de beroepspraktijk.  
2. De student stelt in de pio’s producten samen waarbij de samenhang tussen de modules uit het propedeusejaar duidelijk wordt, dus waarbij verschillende competenties, getraind in verschillende modules, geïntegreerd worden binnen een beroepsproduct. 
3. De pio’s vormen een voorbereiding op de schriftelijke afstudeeropdracht (AO), waarbij het afsluitende beroepsproduct op eindniveau wordt opgeleverd. De producten bij een pio sluiten aan bij het vereiste niveau en de mate van complexiteit die past bij desbetreffende fase in het curriculum. In de pio-lijn is binnen het curriculum sprake van een duidelijke opbouw in complexiteit en niveau.  
4. De student wordt bij het maken van de opdrachten in de pio’s ook opgeleid tot het uitvoeren van onderzoek op bachelorniveau. De opdrachten sluiten aan op de onderzoeksleerlijn binnen de opleiding. 
5. De student reflecteert op zijn studieproces door middel van reflectieopdrachten. 

Voor de laatste, afrondende evidence based praktijk- en integratieopdracht Zorginnovatie geldt als hoofddoel: 
De student analyseert een praktijkprobleem en op basis hiervan initieert de student een zorginnovatie gerelateerd aan het verpleegkundig beroepsdomein. De implementatie van de zorginnovatie wordt geëvalueerd bij betrokken actoren (verpleegkundigen, patiënten, andere disciplines, management).  
De student reflecteert op de gemaakte keuzes, de uitvoering en resultaten van het implementatieproces. De studie wordt afgerond met een evaluatieverslag, een beroepsproduct (werkwijze, protocol, zorgpad, procedurebeschrijving) en een mondelinge verdediging van de implementatieresultaten en competentieontwikkeling van de student. 

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• initieert een zorginnovatie op basis van een analyse van de feitelijke zorg en vergelijking met de gewenste, optimale zorg door het opstellen en uitvoeren van een advies voor het implementeren van een nieuwe werkwijze en op basis hiervan een implementatieplan; 
• demonstreert het vermogen om nieuwe ideeën of oplossingen te onderbouwen met bestaande kennis en informatie door deze kennis en informatie op waarde te schatten en te verbinden met het specifieke praktijkprobleem; 
• creëert een innovatieve oplossing gebaseerd op professionele inzichten, het perspectief van de patiënt en organisatorische randvoorwaarden door de innovatieve oplossing te toetsen bij verpleegkundigen, andere disciplines, patiënten- en organisatievertegenwoordigers; 
• brengt barrières en diverse belangen van verschillende actoren in kaart en laat bij de implementatie zien rekening te houden met deze barrières en belangen door gerichte strategieën en acties op te nemen in het implementatieplan en de keuze hiervoor te kunnen onderbouwen; 
• informeert belanghebbenden (collega’s, andere disciplines, patiënten) over de implementatie door het opstellen en uitvoeren van een communicatieplan; 
• beoordeelt de uiteindelijke verandering op waarde door de implementatie te evalueren op resultaten en proces en dit te vergelijken met de gewenste verandering; 
• onderbouwt de conclusies van het innovatietraject door de resultaten te bediscussiëren vanuit bestaande kennis en literatuur en de gevolgde werkwijze kritisch te beschouwen; 
• legt het gehele proces en de resultaten van de innovatie vast in een verslag dat voldoet aan de eisen van de opleiding en verdedigt dit tijdens de mondelinge afstudeerzitting; 
• adviseert over en ondersteunt verdere borging van de vernieuwing op de afdeling, in het team of in de instelling door de innovatie vast te leggen in een concreet product (bijvoorbeeld: werkwijze, protocol, zorgpad, procedurebeschrijving) en beschrijving van hoe met dit product dient te worden omgegaan; 
• beoordeelt het eigen leerproces door te reflecteren op het competentieprofiel in het portfolio.

In deze eerste module verwerft de student kennis en inzicht over wat gezondheid is, het Nederlandse gezondheidszorgsysteem in relatie tot andere gezondheidszorgsystemen en het verpleegkundig beroep vroeger en nu. In de module wordt aandacht besteed aan het Nederlandse gezondheidszorgbeleid, het beroepsprofiel van de verpleegkundige met de canMEDS-rollen, de beroepscode, de structuur van de gezondheidszorg, het klinisch redeneren binnen het verpleegkundig proces, classificaties in de gezondheidszorg/verpleegkunde en de betekenis van de diversiteit in de Nederlandse maatschappij voor de zorg. Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• beschrijft de huidige rol van de verpleegkundige binnen de gezondheidszorg vanuit de historische ontwikkeling van het verpleegkundig beroep, de wettelijke kaders en het beroepsprofiel voor verpleegkundigen;
• legt een relatie tussen het Nederlandse gezondheidszorgsysteem en andere, internationale gezondheidszorgsystemen door het Nederlandse gezondheidszorgbeleid van de afgelopen 30 jaar te beschrijven;
• legt een relatie tussen de persoonlijke verwachtingen en de eigen waarden en normen enerzijds en de waarden en normen van de beroepsgroep en moreel-ethische aspecten van de verpleegkundige beroepsuitoefening anderzijds bij het motiveren van de keuze voor het verpleegkundig beroep;
• formuleert hoe de diversiteit in de maatschappij en binnen de verpleegkunde van invloed zijn op de verpleegkundige beroepsuitoefening;
• kan de verschillende classificaties in de gezondheidszorg/verpleegkunde beschrijven in relatie tot het verpleegkundig proces en dit toepassen bij het formuleren van specifieke patiëntproblemen vanuit een casus.

De student verwerft kennis over anatomie en fysiologie van het menselijk lichaam. Deze kennis dient als basis om te analyseren wat de patiëntproblemen zijn, klinisch te redeneren en passende (evidence based) interventies in te zetten. Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• legt in eigen woorden de opbouw (anatomie) en werking (fysiologie) uit van de kleinste levende eenheid van het lichaam (de cel) tot en met de specialisatie van cellen in vier typen weefsels: spierweefsel, dekweefsel, steunweefsel en zenuwweefsel
• legt in eigen woorden de anatomie en fysiologie uit van de volgende orgaanstelsels: huid, hart- en bloedvatenstelsel, ademhalingsstelsel, urinewegstelsel, zenuwstelsel, hormoonstelsel, zintuigen, voedingsstelsel, bewegingsstelsel en voortplantingsstelsel
• legt in eigen woorden uit op welke wijze in het lichaam het zenuwstelsel, zintuigen en hormoonstelsel een bijdrage leveren bij het verkrijgen en behouden van homeostase door de relatie te leggen tussen het zenuwstelsel, zintuigen en hormoonstelsel enerzijds en de huid en het uitscheidings-, ademhalings- en spijsverteringsstelsel anderzijds;
• legt in eigen woorden uit hoe het menselijk lichaam zich beschermt tegen of herstelt na het binnendringen van schadelijke micro-organismen om het inzetten van interventies bij een patiënt met een risico op infectie te kunnen beargumenteren
• legt een relatie tussen overervingspatronen en recessief erfelijke aandoeningen door te onderbouwen wat de reden kan zijn dat in kleine beschermde gemeenschappen significant meer recessief erfelijke aandoeningen zich voordoen.

Het hoofddoel van de module is dat studenten zich zowel mondeling als schriftelijk correct en effectief kunnen uitdrukken en in staat zijn een tekst te begrijpen, te produceren of samen te vatten binnen een interculturele context.

De student leert in deze module over pathologische en pathofysiologische verschijnselen, hoofdgroepen van geneesmiddelen en de werking, het effect en de interactie van/tussen geneesmiddelen. Met deze kennis kan de student het proces van klinisch redeneren, eigen observaties en interpretaties koppelen aan de medische kennis over ziekteprocessen en geneesmiddelenkennis om zodoende te beredeneren welke volgende stappen genomen moeten worden voor het verpleegkundig handelen. Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• legt in eigen woorden het verschil uit tussen endogene (vanuit het individu zelf en meestal genetisch zoals hemofilie) en exogene factoren (oorzaken van buitenaf: fysisch, chemisch, biologisch en oorzaken gelegen in voeding) bij het ontstaan van ziekten
• kan vanuit het proces van klinisch redeneren eigen observaties en interpretaties koppelen aan de medische kennis over ziekteprocessen om zodoende te beredeneren welke volgende stappen genomen moeten worden voor het verpleegkundig handelen
• kan in eigen woorden uitleggen hoe een verstoring in de fysiologie (pathofysiologie) van een orgaan of systeem tot stand komt: van het hart, de bloedcirculatie, de longen, de nieren, het endocriene systeem en het immuunsysteem
• kan patiënten observeren na het geven van medicijnen, verschijnselen van medicijngebruik interpreteren en voorlichting over het gebruik geven op basis van kennis van de fysiologie en van algemene farmacologische principes, farmacokinetiek, farmacodynamiek en bijwerkingen, en interacties van medicijnen
• kan van alle groepen geneesmiddelen (analgetica en anesthetica, middelen bij aandoeningen zenuwstelsel, hart, bloed, bloeddruk, longen/luchtwegen, spijsverteringstelsel, nieren/urinewegen, zintuigen en stofwisseling/hormonen, bij infecties en cytostatica en bij specifieke doelgroepen) in eigen woorden beschrijven: de fysiologische processen die een rol spelen bij aangrijpingspunt van de medicatie, (contra-)indicaties, (bij)werkingen, interacties en toepassing van de geneesmiddelen.

De student verwerft kennis over acute lichamelijke problemen om deze problemen te kunnen voorkomen, adequaat te handelen wanneer deze problemen optreden en bijbehorende patiëntproblemen, zorgresultaten en evidence based interventies vast te stellen van. 
Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• licht toe op welke wijze gehandeld moet worden bij eerste hulp bij ongelukken (in de privé situatie).   

• licht toe hoe hij in een casus, aan de hand van verpleegkundige interventies, in laagcomplexe (potentieel) acute situaties handelt, met gebruikmaking van de verschillende methodieken van klinisch redeneren.  

• voert gesprekken met patiënten en diens naasten in laagcomplexe situaties met gebruikmaking van gesprekstechnieken.  

De student voert basis verpleegkundige vaardigheden uit waarbij de uitgangspunten zijn: hygiënisch werken, het onderbouwen van de uit te voeren handeling en aandacht voor de privacy en het welbevinden van de zorgvrager. In deze module worden de volgende onderwerpen behandeld:

• Persoonlijke verzorging.
• Bed verschonen.
• Mobiliseren en verplaatsen.
• Uitscheiding.
• Hygiëne en infectiepreventie.
• Vitale functies en bloedsuiker.
• Kweken en monsters.
• Compressief zwachtelen en therapeutische elastische kousen.
• Eten en drinken.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• handelt volgens de landelijke richtlijnen van het RIVM door handhygiëne toe te passen, (steriele) handschoenen en beschermende kleding met spatbril en muts te dragen indien nodig en in eigen woorden uit te leggen met welke reden deze voorzorgsmaatregelen genomen moeten worden
• legt uit in eigen woorden bij verpleegkundige vaardigheden (aangegeven in leerdoelen 1-15, 17-19, 22, 29-32, 34-36) wat de mogelijke indicaties, contra-indicaties, complicaties en observatiepunten zijn tijdens en na het uitvoeren van de handeling
• stimuleert het eigen kunnen van de zorgvrager in de zelfzorg en gaat hierbij uit van wat de patiënt zelf kan en eventueel tijdelijk in moet worden ondersteund en maakt hierbij indien nodig gebruik van hulpmiddelen
• organiseert het eigen verpleegkundig handelen door zich op de handeling voor te bereiden, de zorgvrager in te lichten, de benodigde materialen klaar te leggen en na de handeling de omgeving van de zorgvrager weer op te ruimen
• rapporteert in correct Nederlands, zonder stijl-, taal- en spelfouten en brengt een logische opbouw aan in een verslag (kop - romp - staart).

De student verwerft kennis over chronische ziekten en de gevolgen van deze ziekten op het dagelijks leven van patiënten, het belang van persoonsgerichte zorg, de problemen, krachten en mogelijkheden van mensen met een chronische ziekte en diens naasten voor het kunnen vaststellen van patiëntproblemen, zorgresultaten en evidence based interventies in de context van wat voor de patiënt belangrijk is. In de module wordt gekeken naar de volgende chronische ziekten: diabetes mellitus, reumatische aandoeningen, neurologische aandoeningen, longproblemen, hart- en vaatziekten, hiv/aids, chronische nierinsufficiëntie, huidproblemen, inflammatoire darmziekten.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• legt een verband tussen chronische ziekten, sociologische en psychologische factoren door gevolgen voor het dagelijks leven van de persoon (volwassene en kind) en diens naasten te beschrijven in termen van patiëntproblemen op lichamelijk, psychisch, functioneel en sociaal vlak
• legt een verband tussen sociale ongelijkheid, chronische ziekten en de gevolgen daarvan door te reflecteren op deze relatie bij het uitwerken van een casus
• legt een verband tussen de diverse chronische ziekten, verschillende (psychosociale) interventies en het wetenschappelijk bewijs voor deze interventies door te reflecteren op de keuze van interventies bij het uitwerken van een casus
• onderkent het belang van ervaringsdeskundigheid en sociaal netwerk bij de zorg aan mensen met een chronische ziekte door bij het uitwerken van een casus aan te geven hoe ervaringen, krachten en mogelijkheden van de persoon en diens netwerk ingezet zijn bij het vormgeven van de zorg en ondersteuning
• vergelijkt verschillende zorgmodellen (chronic care model, guided care model, Kaiser Permanente concept) en begrippen (disease management, geïntegreerde zorg, case-management, ketenzorg) door te beschrijven wat hun waarde is voor het versterken van empowerment, zelfmanagement en autonomie van mensen met een chronische ziekte.

​Het hoofddoel van de module is dat de professional kennis verwerft over een aantal veelvoorkomende psychische stoornissen en verstandelijke beperkingen en daaraan gerelateerde onderwerpen als: ontwikkeling, levensfasen, stress, coping en ziekte-inzicht. Met behulp van deze kennis is de professional in staat om gezond gedrag af te zetten tegen verstoord gedrag en kan daaruit voortvloeiende patiëntproblemen formuleren voor mensen met een psychiatrische stoornis of een verstandelijke beperking.

De student verwerft kennis over de belangrijke aspecten in de zorg voor mensen met psychiatrische aandoeningen of verstandelijke beperkingen. Leidend hierbij is hoe de verpleegkundige zo optimaal mogelijk kan aansluiten bij de wensen en behoeften van deze patiëntencategorieën, maar ook in staat is gezondheidsrisico's te taxeren en te monitoren. De verpleegkundige diagnostiek en besluitvorming wordt in het licht van de eigen kracht, autonomie en rehabilitatie van de patiënt geplaatst. Herstelondersteunend en systemisch werken zijn belangrijke concepten, evenals de wettelijke kaders waarbinnen verpleegkundigen hun beroepsuitoefening vormgeven.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• kan een beargumenteerde keuze maken voor de best passende standaarden en richtlijnen in een specifieke, individuele situatie op basis van kennis over de gevolgen van veelvoorkomende psychiatrische stoornissen of verstandelijke beperkingen en daarbij rekening houden met de wensen en behoeften van de zorgvrager en diens naasten
• taxeert risico's met betrekking tot veelvoorkomende gezondheidsrisico's bij mensen met een psychiatrische aandoening of verstandelijke beperking en beschrijft relevante verpleegkundige interventies ten aanzien van voorkoming of vermindering van deze risico's
• verwoordt uitgangspunten en kenmerken van huidige en toekomstige wetgeving ten aanzien van gedwongen opname en dwang in de zorg en kan binnen deze wettelijke kaders de verpleegkundige verantwoordelijkheid voor het verlenen van zorg, aansluitend bij de wensen en behoeften van de patiënt, beargumenteren
• legt een relatie tussen het ondersteunen van patiënten met psychiatrische problemen of verstandelijke beperking en de wensen, krachten en mogelijkheden van de patiënt en diens sociale netwerk, vanuit een visie op herstelondersteuning, empowerment, rehabilitatie en maatschappelijke integratie
• benoemt de uitgangspunten van de systeemtheoretische benadering en vertaalt deze in de zorgverlening aan mensen met psychiatrische problemen of verstandelijke beperking in een laagcomplexe zorgsituatie.

Het hoofddoel van de module is dat je leert je enerzijds persoonlijk te profileren in de beroepsomgeving van de studie waarin je werkt of gaat werken door het werkveld te analyseren en de benodigde competenties en beroepscodes te relateren aan je eigen sterktes en zwaktes. Anderzijds leer je in groepsverband projectmatig samen te werken aan het in kaart brengen van bedrijfskundige en ethische aspecten van een arbeidsorganisatie. Dit alles met als doel dat je de beoogde werkomgeving en het hbo-niveau daarbinnen leert kennen in relatie tot jezelf.

In deze module staan twee eindopdrachten: het beroepsproduct (IBP) en het projectverslag. Je maakt een van deze twee eindopdrachten om de module af te ronden. 

Deze module bevat twee verplichte opdrachten. Er hoeft echter maar één van de twee opdrachten gemaakt te worden om de module af te ronden:

• Je brengt een beroepsopdracht in en na goedkeuring zend je deze nogmaals in als praktijkopdracht Definitief.
• Je doorloopt alle stappen van de praktijkopdracht, dus van het plan van aanpak tot en met de definitieve versie.

De student koppelt kennis en attitude aan de uitvoering van de verpleegkundige vaardigheden om het vak van verpleegkundige binnen een gecontroleerde omgeving door begeleiding aan te leren. De student stelt zich hierbij leergierig, nieuwsgierig maar vooral ook kritisch op. De student streeft ernaar om het eigen handelen te baseren op evidence-based practice en middels reflectie kritisch te zijn op het eigen handelen en de behaalde resultaten om indien nodig het handelen aan te passen.  

Tijdens de eerste stageperiode staan de basiszorg (persoonlijke verzorging, ondersteunen mobiliteit, uitscheiding, eten en drinken, monitoren vitale functies), de basiskennis van de anatomie, fysiologie en pathologie en de communicatie met de patiënt en andere verpleegkundigen centraal. 

In het stagewerkboek staan de leerdoelen voor de stageperiode uitgewerkt per CanMEDS-rol en beroepscompetentie. De setting kan per student voor deze stageperiode verschillen, waardoor het niet mogelijk is om alle leerdoelen bij iedere stage te behalen.  

 Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• voert verpleegkundige vaardigheden uit om de patiënt te ondersteunen bij zijn persoonlijke verzorging, het mobiliseren en verplaatsen, de uitscheiding, eten en drinken waarbij het versterken van zelfredzaamheid en eigen regie van de patiënt worden bevorderd en passende handhygiëne en infectiepreventie worden toegepast
• legt een verband tussen de gegevens verkregen via het meten van vitale functies, bloedsuiker en het afnemen van kweken en monsters en de ziekte/aandoening/beperkingen van de patiënt
• legt een verband tussen de verpleegkundige handelingen en de mogelijke indicaties, contra-indicaties, complicaties en observatiepunten voor, tijdens en na het uitvoeren van de handeling door gebruik te maken van in de instelling geldende richtlijnen en protocollen
• stelt actuele en potentiële verpleegproblemen vast op basis van het verzamelen en ordenen van gegevens volgens een specifieke systematiek (gezondheidspatronen Gordon, RAI, SAMPC, Omaha) verkregen uit een tweegesprek met de patiënt met een open luisterhouding (opnamegesprek, anamnesegesprek of kennismakingsgesprek) of via observaties waarbij persoonlijke waarden en normen van de patiënt en de persoonlijke grenzen van de student worden gerespecteerd
• stelt zich op als (aankomend) professional door te handelen volgens de geldende organisatievoorschriften (denk aan kledingvoorschriften) en de Beroepscode voor verpleegkundigen en verzorgenden en stelt zich daarbij leerbaar op door te vragen naar specifieke feedback met respect voor de organisatiecultuur en stuurt het eigen leerproces door te reflecteren op het eigen handelen binnen het verpleegkundig proces, per handeling, dienst of dagdeel en gehele stageperiode met behulp van de STARR-methode.

Je bent in staat om in deze module aan de hand van stapsgewijze zelfreflectie en zelfbeoordeling persoonlijke ontwikkeling inzichtelijk te maken en zo sturing te geven aan deze ontwikkeling zodat hij of zij alle vereiste beroeps- en opleidingscompetenties van de hbo-opleiding op het eindniveau (NLQF 6-EQF 6) van de desbetreffende opleiding beheerst.

Het hoofddoel van de module 'Inleiding onderzoek doen' is het aanleren van de basale vaardigheden die van toepassing zijn bij alle vormen van onderzoek in het hbo-werkveld. Deze vaardigheden zijn gerelateerd aan het verkrijgen/vergroten van onderzoekend vermogen, bestaand uit: een onderzoekende houding, het toepassen van kennis uit het onderzoek van anderen en het zelf onderzoek doen (en dit kritisch beschouwen middels evaluatie en reflectie). De student ontwikkelt een fundament waarop de diverse opleidingspecifieke onderzoeksleerlijnen verder kunnen worden voortgebouwd.

Deze module bevat een aantal examens. Niet alle examens hoeven gedaan te worden om de module af te ronden:

• Je brengt een beroepsopdracht in.
• Je doorloopt alle stappen van de module met bijbehorende examens.

De student verwerft kennis over veroudering, multimorbiditeit, complicaties, problemen, krachten en mogelijkheden van de oudere en diens netwerk om patiëntproblemen, zorgresultaten en evidence-based interventies bij ouderen te kunnen vaststellen in de context van wat de oudere belangrijk vindt. In de module wordt veroudering bekeken vanuit verschillende perspectieven: fysiologisch, psychologisch, sociologisch en vanuit cultureel, etnisch en levensbeschouwelijk perspectief. Healthy ageing en succesvol ouder worden zijn belangrijke concepten die aan de orde komen. Risico-inschatting en vroegsignalering kunnen gezondheidsproblemen voorkomen, evenals gezond gedrag. Belangrijke gezondheidsproblemen die op kunnen treden in de derde en vierde levensfase, komen aan bod in het licht van kwaliteit van leven en leefplezier. Versterken van zelfmanagement, eigen regie en autonomie zijn belangrijke doelen in de zorg voor ouderen.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat.

De student:

• legt een verband tussen veroudering, multimorbiditeit en de gevolgen daarvan voor de ouder wordende mens door het beschrijven van patiëntproblemen die kunnen ontstaan op lichamelijk, psychisch, functioneel en sociaal vlak
• legt een relatie tussen het versterken en ondersteunen van zelfmanagement, zelfredzaamheid, autonomie en leefplezier van de oudere en de wensen, krachten en mogelijkheden van de oudere en diens sociale netwerk door gezamenlijk met de oudere (en diens naasten) patiëntproblemen, zorgresultaten en interventies vast te stellen
• legt een verband tussen culturele, etnische, levensbeschouwelijke opvattingen over veroudering en persoonlijke eigenschappen door bij het vaststellen van patiëntproblemen, zorgresultaten en interventies uit te gaan van wensen, krachten en mogelijkheden van de oudere en diens sociale netwerk
• onderkent het belang van positief beïnvloeden van leefstijl rondom voeding, bewegen, gebruik alcohol en tabak voor ouderen en het vroegtijdig mogelijke problemen inschatten bij ouderen door gebruik te maken van methoden voor risico-inschatting, vroegsignalering en monitoring
• past de principes en uitgangspunten van palliatieve zorg bij ouderen toe door de zorgresultaten en interventies aan te passen aan de terminale levensfase waarin de oudere zich bevindt.

De student voert basis verpleegkundige vaardigheden uit waarbij de uitgangspunten zijn: hygiënisch werken, het onderbouwen van de uit te voeren handeling en het welbevinden voor, tijdens en na de handeling bewaken. 

In deze module worden de volgende onderwerpen behandeld:

• Acute situatie in beeld.
• Blaaskatheterisatie en blaas- en katheterspoelen.
• Stomata: urine, dunne darm, dikke darm.
• Neus-maagsonde en sonde door de buikwand.
• Subcutaan infuus en hypodermoclyse.
• Medicatie toedienen: voor toediening gereed maken, oraal, rectaal, via inhalatie en vernevelen, via subcutane, intramusculaire en intracutane injectie.
• Zuurstoftoediening.
• Pijn en pijnbehandeling.
• Observatie en risico-inventarisatie.
• Wondzorg.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• handelt volgens de landelijke richtlijnen van het RIVM door handhygiëne toe te passen en (steriele) handschoenen te dragen indien nodig
• monitort het welbevinden van de zorgvrager, voor, tijdens en na het uitvoeren van de verpleegkundige handeling
• organiseert het eigen verpleegkundig handelen door zich op de handeling voor te bereiden, de zorgvrager in te lichten, de benodigde materialen klaar te leggen en na de handeling de omgeving van de zorgvrager weer op te ruimen
• legt uit in eigen woorden bij het meten van het urineresidu, het inbrengen, verzorgen en verwijderen van een katheter en het verzorgen van een urine-, dunne- en dikke darmstoma wat de mogelijke indicaties, contra-indicaties, complicaties en observatiepunten zijn tijdens en na het uitvoeren van de handeling
• past de inzet van screenings- en risico-inventarisatie-instrumenten toe en kan de keuze ervoor onderbouwen
• handelt volgens de Wet BIG in het uitvoeren van risicovolle en voorbehouden vaardigheden
• legt uit in eigen woorden het inbrengen, verzorgen en verwijderen van een neus-maagsonde en en sonde door de buikwand, het aanbrengen van een subcutaan infuus en het toedienen van medicatie en zuurstof en verzorging van een wond wat de mogelijke indicaties, contra-indicaties, complicaties en observatiepunten zijn tijdens en na het uitvoeren van de handeling
• toont aan door het maken van 10 foutloze berekeningen het verpleegkundig rekenen te beheersen en daardoor veilig medicatie te kunnen verstrekken
• analyseert de mate van pijn bij de zorgvrager en brengt hierin verdieping aan door het afnemen van een pijnanamnese en hierdoor meer accuratere verpleegkundige diagnoses te kunnen stellen en verpleegkundige interventies in te kunnen zetten
• kan in acute situatie de situatie rondom de zorgvrager adequaat in kaart brengen en vervolgens op gestructureerde wijze de situatie mondeling overdragen aan een arts of acute hulpdienst.

De student voert basis verpleegkundige vaardigheden uit waarbij de uitgangspunten zijn: hygiënisch werken, uit te voeren handeling onderbouwen en de privacy van de zorgvrager in acht houden.  

In de module Verpleegkundige Vaardigheden III, worden de volgende vaardigheden behandeld: 

• EHBO en reanimatie. 
• Tracheotomie en tracheostoma. 
• Uitzuigen van mond en keelholte. 
• Epiduraal katheter. 
• Intraveneuze medicatie. 
• Perifeer infuus en venapunctie. 
• Centrale lijn en veneus poortsysteem. 
• Bloedtransfusie. 
• Wondzorg. 
• Instructie en verpleegkundige overdracht. 

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• handelt volgens de landelijke richtlijnen van het RIVM door handhygiëne toe te passen en (steriele) handschoenen te dragen indien nodig
• legt in eigen woorden en toont de basisprincipes en vaardigheden van EHBO uit, zoals reanimatie, stabiele zijligging, aanbrengen stomp- of drukverband, immobilisatie van de arm, bij verstikking en een arteriële wat de mogelijke indicaties en observatiepunten zijn tijdens en na het uitvoeren van de handeling
• monitort het welbevinden van de zorgvrager, voor, tijdens en na het uitvoeren van de verpleegkundige handeling en houdt rekening met de privacy
• organiseert het eigen verpleeg(technisch) handelen door zich op de handeling voor te bereiden, de zorgvrager in te lichten, de benodigde materialen klaar te leggen en na de handeling de omgeving van de zorgvrager weer op te ruimen 
• instrueert een zorgvrager, collega-verpleegkundige of mantelzorger in het uitvoeren van een verpleegkundige handeling door een mondelinge instructie en door het maken van een schriftelijke overdracht 
• handelt volgens de Wet BIG in het uitvoeren van risicovolle en voorbehouden vaardigheden 
• toont aan door het maken van 10 foutloze berekeningen het verpleegkundig rekenen te beheersen en daardoor veilig medicatie via perifere en centrale infusen te kunnen verstrekken 
• legt uit in eigen woorden wat de mogelijke indicaties, contra-indicaties, complicaties en observatiepunten zijn tijdens en na het uitvoeren van het verzorgen van een zorgvrager met een tracheotomie of tracheostoma en het uitzuigen van de mond en keelholte 
• legt uit in eigen woorden wat de mogelijke indicaties, contra-indicaties, complicaties en observatiepunten zijn tijdens en na het uitvoeren van het verzorgen van een epiduraal katheter, centrale lijn en veneus poortsysteem, het toedienen van intraveneuze medicatie en bloedtransfusie en het inbrengen en uitvoeren van een perifeer infuus en venapunctie 
• legt uit in eigen woorden wat de mogelijke indicaties, contra-indicaties, complicaties en observatiepunten zijn van negatieve druktherapie en een redon- of hoogvacuümdrain of het verwijderen ervan.

Deze module geeft standaard vrijstelling voor 10 EC van de Praktijk in de hoofdfase.

De student verwerft kennis en vaardigheden die nodig zijn voor het bevorderen van de gezondheid van een individu of een groep mensen. 

Tijdens de module krijgt de student inzicht in de wijze waarop individuen en groepen door het organiseren en toepassen van passende vormen van preventie het zelfmanagement en het gebruik van het eigen netwerk van de burger kunnen bevorderen.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• benoemt de verschillende vormen van preventie (primaire, secundaire en tertiaire preventie) en laat zien hoe hij deze vormen van preventie kan toepassen in de gezondheidszorg
• legt een verband tussen de determinanten van gezondheid volgens het Lalonde-model, de gedragsmodellen (Health Belief Model, model van Fishbein en Ajzden en het ASE-model) en de wijze waarop hij het gedrag van volwassen en kinderen kan beïnvloeden
• beargumenteert de keuze voor een vorm van voorlichting gericht op gezondheidsgedrag op basis van een vergelijking van de verschillende vormen van gezondheidsvoorlichting
• heeft inzicht in de rol van het individu, de rol van het sociale netwerk en de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van gezond gedrag en kan daarbij aangeven wat het verband is tussen preventie en het bevorderen van zelfmanagement
• past de principes van gezondheidsvoorlichting toe door het opzetten van een voorlichtingsbijeenkomst voor een bestaande groep en het houden van een individueel gesprek volgens de methode motiverende gespreksvoering.

Zorgprofessionals krijgen in toenemende mate te maken met complexe zorgvragen waarbij multidisciplinaire samenwerking binnen en buiten de eigen organisatie noodzakelijk is.

Na het afronden van de module is de professional bekwaam te participeren in een bestaande zorgketen of netwerk voor een specifieke zorgvragersgroep, rekening houdend met:

1. de deelnemende partijen (stakeholders)
2. de sociale kaart in een bepaalde regio, de lacunes en succesfactoren van het werken in zorgketens en netwerken.

De student verwerft kennis en vaardigheden ten aanzien van gezamenlijke besluitvorming. In deze module leert de student wat eigen regievoering, zelfbeschikkingsrecht, zelfmanagement en casemanagement zijn. Ook wordt de student uitgenodigd om na te denken over machtsverhoudingen in de hulpverleningsrelatie en hoe samen met de patiënt en zijn naasten tot gezamenlijke besluitvorming gekomen kan worden zonder misbruik te maken van macht en met behulp van empowerment, gesprekstechnieken en keuzehulpen. Vaardigheden betreffende gezamenlijke besluitvorming, casemanagement en empowerment, worden geoefend met behulp van casussen en rollenspelen. Tot slot komt aan de orde in hoeverre gezamenlijke besluitvorming wordt toegepast op dit moment en wat de voor- en nadelen zijn van gezamenlijke besluitvorming voor zowel de patiënt en diens naasten als de verpleegkundige.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• benoemt in eigen woorden wat de verschillen zijn tussen de patiënt en de verpleegkundige als het gaat om rollen en verantwoordelijkheden ten aanzien van de zorg die gegeven of ontvangen wordt, en wat dit betekent voor de beroepshouding en het therapeutisch gedrag van de verpleegkundige
• onderkent het belang van eigen regievoering, zelfbeschikking, zelfmanagement en casemanagement door te beschrijven hoe besluitvorming ten aanzien van zorgresultaten en interventies samen met de patiënt en diens naasten tot stand kan komen waarbij rekening gehouden wordt met de grenzen van de patiënt en diens naasten
• past de principes en uitgangspunten van empowerment toe in een nagebootste praktijksituatie en demonstreert hierbij hoe je individuen kunt bekrachtigen en verstevigen waarbij tevens rekening wordt gehouden met machtsongelijkheid
• past de verschillende stappen van gezamenlijke besluitvorming en keuzenhulpen toe in een nagebootste praktijksituatie en formuleert patiëntproblemen, zorgresultaten en interventies die tot stand zijn gekomen op basis van gezamenlijke besluitvorming
• legt een verband tussen gezamenlijke besluitvorming en het zorgethisch perspectief door te benoemen wat de voor- en nadelen zijn van gezamenlijke besluitvorming en door te benoemen wanneer gezamenlijke besluitvorming wel of niet zou moeten plaatsvinden.

De student formuleert antwoorden op praktijkgerichte problemen binnen het domein van de eigen beroepspraktijk of stageplek gebruik makend van vakliteratuur, standaarden en wetenschappelijke literatuur. Tijdens de module krijgt de student inzicht in mogelijke bronnen, kracht van bewijsvoering en principes van evidence-based practice voor de beroepsuitoefening in de gezondheidszorg.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten op NLQF 5-niveau tot het onderstaande in staat:

• Vergelijkt verschillende informatiebronnen en zet deze correct in om een vraag in de beroepspraktijk te kunnen beantwoorden (vakliteratuur, richtlijnen, boeken, protocollen, best practice en wetenschappelijke literatuur.
• Past de termen uit onderzoeksmethodologie toe in het analyseren van een wetenschappelijk artikel (populatie, steekproef, onderzoeksmethodes (designs), kwalitatief en kwantitatief onderzoek, analysemethodes, validiteit, betrouwbaarheid, bias, generaliseerbaarheid).
• Past de vijf stappen van evidence-based practice toe op een knelpunt in de dagelijkse praktijk in de gezondheidszorg vanuit huidige werkplek of eerdere stageperiode (vraag formuleren, bewijs zoeken, bewijs beoordelen, resultaat toepassen, evalueren).
• Rapporteert de uitwerking van de vijf stappen van evidence-based practice als een logisch samenhangend opeenvolgend geheel.
• Onderbouwt een antwoord vanuit de verschillende informatiebronnen (zie leeruitkomst 1) op een praktijkgericht probleem binnen het beroepsdomein met het in acht nemen van de weging van de kracht van de informatiebronnen.

De praktijk- en integratieopdrachten (pio’s) binnen de LOI-opleidingen hebben de volgende doelstellingen:

• De student stelt in de pio’s producten samen waarbij theorie geïntegreerd wordt in de beroepspraktijk.
• De student stelt in de pio’s producten samen waarbij de samenhang tussen de modules uit het propedeusejaar duidelijk wordt, dus waarbij verschillende competenties, getraind in verschillende modules, geïntegreerd worden binnen een beroepsproduct.
• De pio’s vormen een voorbereiding op de schriftelijke afstudeeropdracht (AO), waarbij het afsluitende beroepsproduct op eindniveau wordt opgeleverd. De producten bij een pio sluiten aan bij het vereiste niveau en de mate van complexiteit die past bij desbetreffende fase in het curriculum. In de pio-lijn is binnen het curriculum sprake van een duidelijke opbouw in complexiteit en niveau.
• De student wordt bij het maken van de opdrachten in de pio’s ook opgeleid tot het uitvoeren van onderzoek op bachelorniveau. De opdrachten sluiten aan op de onderzoeksleerlijn binnen de opleiding.
• De student reflecteert op zijn studieproces door middel van reflectieopdrachten.

Voor de Evidence-based praktijk- en integratieopdracht ‘Anamnese en verpleegplan’ geldt als hoofddoel:

De student kan informatie over de gezondheid en situatie van een patiënt analyseren, klasseren in de gezondheidspatronen van Gordon, de RAI, SAMPC-methode, OMAHA en/of het ICF-model, op basis hiervan in samenspraak met de patiënt en/of diens mantelzorger patiëntproblemen beschrijven, zorgresultaten benoemen, (evidence-based) interventies kiezen en de zorg uitvoeren en evalueren.

In de module past de student de opgedane kennis toe in de praktijk, waarbij het analyseren van gegevens, het formuleren van problemen, het kiezen van resultaten en interventies in samenspraak met de patiënt centraal staan; de student reflecteert op de gemaakte keuzes, de uitvoering van de zorg en de evaluatie van het zorgverleningproces.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• legt een verband tussen de gezondheidssituatie en de persoonlijke gegevens van een patiënt door het analyseren, klasseren en verifiëren van verzamelde informatie uit diverse bronnen (patiënt, arts, verwijsbrief/overdracht, mantelzorg)
• legt patiëntproblemen, zorgresultaten en interventies vast in een verpleegplan, voert de interventies uit en evalueert het zorgverleningproces en de beoogde zorgresultaten
• past principes van gezamenlijke besluitvorming op passende wijze toe door de patiënt en eventueel diens netwerk te betrekken in de keuzes die gemaakt worden in de zorg
• past principes van zelfmanagement en autonomie toe bij het kiezen van zorgresultaten en interventies in samenspraak met de patiënt en eventueel diens netwerk
• legt verantwoording af over de keuzes in het zorgverleningproces, de betrokkenheid van de patiënt en diens netwerk en legt uit hoe rekening is gehouden met de mogelijkheden van de patiënt en diens netwerk door op het proces en de gemaakte keuzes te reflecteren.

In deze module wordt dieper ingegaan op wat de kwaliteit van zorg nu eigenlijk is en hoe een bepaalde mate van kwaliteit en veiligheid van zorg verkregen, getoetst en gemeten kan worden.

Vervolgens wordt er gekeken naar de rol die de verpleegkundige heeft in het verkrijgen, maar ook in het meten en het behouden van de kwaliteit en de veiligheid van zorg, zowel op individueel, team- als instellingsniveau.
De module wordt afgesloten met bewustwording omtrent het eigen handelen in situaties met (mondelinge) agressie en handvatten om (mondelinge) agressie bespreekbaar te maken in een team en handvatten om een collega bij te staan die betrokken is geweest bij een situatie waarin (mondelinge) agressie voorkwam.

De student koppelt kennis en attitude aan de uitvoering van de verpleegkundige vaardigheden om het vak van verpleegkundige binnen een gecontroleerde omgeving door begeleiding aan te leren. De student stelt zich hierbij leergierig, nieuwsgierig maar vooral ook kritisch op. Hij/zij streeft ernaar om het eigen handelen te baseren op evidence-based practice en middels reflectie kritisch te zijn op het eigen handelen en de behaalde resultaten om indien nodig het handelen aan te passen.  

Tijdens de tweede praktijkperiode staan de onderwerpen centraal die vooral in de afgelopen periode in de verschillende modules aan bod zijn gekomen: verpleegkundige handelingen als: blaaskatheteriseren, inbrengen maagsonde, stomazorg, inzet van screenings- en risico-inventarisatie-instrumenten. Daarnaast staan principes van gezondheidsbevordering en kwaliteit en veiligheid van zorg centraal.  

In het praktijkwerkboek staan de leerdoelen voor de tweede praktijkperiode uitgewerkt per CanMED's-rol en beroepscompetentie. 

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• ondersteunt de patiënt bij zijn algemeen dagelijkse levensverrichtingen (adl) door het uitvoeren van verpleegkundige vaardigheden bij het innemen van vocht en voeding en het lozen van de urine en feces met behulp van hulpmiddelen, het toedienen van medicatie via diverse toedieningswegen (mond, huid, neus, oor, oog, rectaal, luchtwegen, vaginaal, subcutaan en intramusculair), het toedienen van zuurstof en het verzorgen van een wond en past hierbij passende handhygiëne en infectiepreventie toe

• legt een verband tussen de verpleegkundige handelingen en de mogelijke indicaties, contra-indicaties en complicaties door vóór, tijdens en na het uitvoeren van de handeling de patiënt te observeren en op geleide daarvan het handelen te vervolgen dan wel aan te passen

• onderbouwt de keuze voor het inzetten van screenings- en risico-inventarisatie-instrumenten (MUST, SNAQ, DOS, pijnscore, pijnanamnese), stelt op basis van de uitkomsten actuele of potentiële verpleegproblemen op met een haalbare doelstelling, zet passende (bij voorkeur bewezen) interventies in en evalueert op basis van de uitkomsten van de zorg

• laat zien patiëntgericht te werken door verantwoording af te leggen over de keuzes in het zorgverleningproces en in samenspraak met de patiënt:  

  • de actuele en potentiele patiëntproblemen vast te stellen en de te prioriteren

  • door doelen op te stellen die door de patiënt worden onderschreven

  • door in gezamenlijkheid interventies en acties te plannen en uit te voeren

  • door de zorgresultaten met de patiënt te evalueren waarbij de persoonlijke waarden, normen en grenzen van de patiënt worden gerespecteerd

• legt een verband tussen een ziektebeeld, medische diagnoses, klachten, signalen, symptomen, eigen observaties, metingen en uitkomsten van zorg en de rol en uitvoering van verpleegkundige zorg door het maken van een algemeen verpleegplan waarin mogelijke patiëntproblemen behorende bij het ziektebeeld worden uitgewerkt in verpleegkundige diagnoses, doelen, interventies en acties en zorgresultaten volgens de systematiek van NANDA

• legt een verband tussen de praktijkverlenende afdeling en hun ketenpartners (netwerken, stichtingen, organisaties in de eerste, tweede en derde lijn) door een specifieke patiëntengroep door de keten heen te volgen en per schakel van de keten te beschrijven wat de rollen, taken en bevoegdheden per schakel zijn

• ondersteunt de patiënt door het geven van patiëntenvoorlichting (mondeling, schriftelijk, digitaal, via video) over een vorm van preventie (primair, secundair of tertiair) en spitst deze toe op de individuele patiënt om hiermee de eigen regie van de patiënt en het zelfmanagement te verhogen

• draagt bij aan het behouden of verbeteren van de persoonlijke kwaliteit van zorg door gebruik te maken van wetenschappelijke en vakinhoudelijke literatuur, protocollen, richtlijnen, zorgpaden, zorgstandaarden, zorgprogramma's en standaardisatie (NANDA-NOC-NIC, Omaha, ICF)

• organiseert en coördineert het verpleegkundig proces rondom twee patiënten door op basis van de opgestelde potentiële en actuele verpleegproblemen en doelstellingen de verpleegkundige zorg te plannen, uit te voeren en te evalueren tijdens een dienst (dag-, avond- of nachtdienst) en in samenspraak met de patiënt. Op basis van de uitkomsten van de zorg worden de doelstellingen en/of interventies en activiteiten aangepast. Indien noodzakelijk wordt een arts of iemand van een andere discipline – denk aan fysiotherapeut, diëtist, logopedist – ingeschakeld

• stelt zich op als (aankomend) professional door te handelen volgens de geldende organisatievoorschriften (denk aan kledingvoorschriften) en de Beroepscode voor verpleegkundigen en verzorgenden en stelt zich daarbij leerbaar op door te vragen naar specifieke feedback met respect voor de organisatiecultuur en stuurt het eigen leerproces door te reflecteren op het eigen handelen binnen het verpleegkundig proces, per handeling, dienst of dagdeel en gehele stageperiode met behulp van de STARR-methode. 

De student leert in deze module het gezondheidsgedrag van zowel individuen als groepen te beïnvloeden en gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven van mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de AGZ en is in staat: 

• gezond gedrag van individuen en groepen te stimuleren en voorlichting te geven afgestemd op het individu, zijn culturele achtergrond en context. 
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren; 
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt; 
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren; 
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten; 
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen in samenspraak met de patiënt en diens naasten en in samenwerking met andere professionals en organisaties in de zorg en het sociale domein; 
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen; 
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialoog gestuurde zorg; 
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren; 
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen; 
• de veiligheid van de patiënt, zichzelf en de collega’s te waarborgen; 
• de kwaliteit van zorg te beoordelen, te verbeteren en te borgen; 
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking. 

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  

De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplex naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de case complexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• bevordert en ondersteunt de leefstijl bij risicogroepen en –individuen door hun gedrag rondom gezondheid, participatie en ziekte te analyseren op basis van epidemiologische gegevens over relevante gezondheidsproblemen. 
• signaleert vroegtijdig mogelijke risico’s door gegevens in een brede context te verzamelen en te beoordelen door gebruik te maken van diverse screeningsmethoden. 
• ontwikkelt methodes voor gezondheidsbevordering voor een specifieke groep op basis van kennis over de diversiteit in culturen en cultuurgebonden opvattingen van gezondheid en cultuurgebonden gezondheidsproblemen. 
• analyseert het nationale integrale gezondheidsbeleid door dit te vergelijken met het integrale beleid uit voorbeeldlanden. 
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor primaire en secundaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie. 
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens  patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt. 
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een laagcomplexe situatie. 
• ontwerpt een plan op basis van het analyseren van de situatie van de patiënt door in samenspraak met de patiënt en diens naasten zorgresultaten en evidence based interventies te formuleren. 
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten. 
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen. 
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een kind, volwassene of oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van kinderen, volwassenen of ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie. 
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie. 
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht. 
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en laag-complexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welke type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden. 
• bevordert de samenwerking tussen organisaties rondom zorg en/of ondersteuning door te benoemen wat lacunes en succesfactoren zijn (in het algemeen en in de eigen praktijksituatie in het bijzonder), de noodzaak voor het inschakelen van specifieke disciplines/organisaties te signaleren en te benoemen hoe verschillende disciplines/organisaties binnen en buiten de eigen organisatie ingeschakeld kunnen worden. 

De student leert in deze module het gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven rondom een specifieke categorie mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de differentiatie agz en is in staat: 

• de gezondheid van een individu te bevorderen door een individueel ondersteuningsplan te ontwikkelen
• de gezondheid van groepen te bevorderen door het ontwikkelen van voorlichtingsprogramma’s voor secundaire of tertiaire preventie
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence-based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialoog gestuurde zorg
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking.

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  
De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplex naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 
Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de case complexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• ontwerpt een ondersteuningsplan om de gezondheid van een individuele patiënt te bevorderen door een beargumenteerde keuze te maken voor een gedragsmodel en deze toe te passen in een specifieke patiëntsituatie
• benoemt, analyseert en vergelijkt diverse screeningsmethoden voor het opsporen van mogelijke ziektes en aandoeningen
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor secundaire of tertiaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie
• selecteert, analyseert en beoordeelt methodieken voor preventie en gezondheidsvoorlichting, gezondheids- en gedragsdeterminanten en factoren die van invloed zijn op de gezondheidssituatie en de maatschappelijke participatie van (kwetsbare) doelgroepen
• ontwikkelt methodes voor gezondheidsbevordering voor een specifieke groep op basis van kennis over de diversiteit in culturen en cultuurgebonden opvattingen van gezondheid en cultuurgebonden gezondheidsproblemen (voor agz)
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een complexe situatie
• ontwerpt een plan op basis van het analyseren van de situatie van de patiënt door in samenspraak met de patiënt en diens naasten zorgresultaten en evidence-based interventies te formuleren
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een kind, volwassene of oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van kinderen, volwassenen of ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en complexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welke type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden
• ontwerpt een sociale kaart voor een specifieke doelgroep met een bepaalde complexe problematiek (dementie, CVA, mishandeling, multimorbiditeit) waarbij een verband wordt gelegd tussen verschillende betrokken instanties (bv. ziekenhuis, GGD, Advies en Meldpunt Kindermishandeling) en het belang van een adequate communicatie tussen deze betrokken instanties wordt onderbouwd.

De student leert in deze module het gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven rondom een specifieke categorie mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de differentiatie agz en is in staat: 

• de gezondheid van een individu te bevorderen door een individueel ondersteuningsplan te ontwikkelen
• de gezondheid van individuen en groepen te bevorderen door het ontwikkelen van voorlichtingsprogramma’s voor tertiaire preventie
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence-based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialoog gestuurde zorg
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking. 

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  

De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie agz vormen een geheel opgebouwd van laagcomplex naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de casecomplexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• past de principes van motiverende gespreksvoering toe in een individueel gesprek door in een tweegesprek met een (fictieve) patiënt hem of haar te motiveren tot gedragsverandering
• ontwikkelt een zorgprogramma voor mensen met een pas gediagnosticeerde chronische ziekte, waarin voorlichting, instructie en begeleiding door de verpleegkundige centraal staat 
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor tertiaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie en de culturele context van die specifieke groep mensen
• onderbouwt een interventie voor het versterken van de gezondheid op basis van beschikbare wetenschappelijke kennis over deze interventies
• formuleert en beschouwt ethische aspecten met betrekking tot het stimuleren van gezond gedrag en de relatie met de eigen verantwoordelijkheid van de patiënt
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een laagcomplexe situatie
• ontwerpt een plan op basis van het analyseren van de situatie van de patiënt door in samenspraak met de patiënt en diens naasten zorgresultaten en evidence-based interventies te formuleren
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een kind, volwassene of oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van kinderen, volwassenen of ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en hoog-complexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welke type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden
• ontwerpt een sociale kaart voor een specifieke doelgroep met een bepaalde complexe problematiek (dementie, CVA, mishandeling, multimorbiditeit) waarbij een verband wordt gelegd tussen verschillende betrokken instanties (bv. ziekenhuis, GGD, Advies en Meldpunt Kindermishandeling) en het belang van een adequate communicatie tussen deze betrokken instanties wordt onderbouwd.

De student leert in deze module het gezondheidsgedrag van zowel individuen als groepen te beïnvloeden en het gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven van mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de MGZ en is in staat: 

• gezond gedrag van individuen en groepen te stimuleren en voorlichting te geven afgestemd op het individu, zijn culturele achtergrond en context
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence-based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen in samenspraak met de patiënt en diens naasten en in samenwerking met andere professionals en organisaties in de zorg en het sociale domein
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialooggestuurde zorg
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen
• de veiligheid van de patiënt, zichzelf en de collega's te waarborgen
• de kwaliteit van zorg te beoordelen, te verbeteren en te borgen
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking. 

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  

De drie inhoudspecifieke MGZ-modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplexe naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de case complexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• bevordert en ondersteunt de leefstijl bij risicogroepen en -individuen door hun gedrag rondom gezondheid, participatie en ziekte te analyseren op basis van epidemiologische gegevens over relevante gezondheidsproblemen
• signaleert vroegtijdig mogelijke risico's door gegevens in een brede context te verzamelen en te beoordelen door gebruik te maken van diverse screeningsmethoden
• ontwikkelt methodes voor gezondheidsbevordering voor een specifieke groep op basis van kennis over de diversiteit in culturen en cultuurgebonden opvattingen van gezondheid en cultuurgebonden gezondheidsproblemen
• analyseert het nationale integrale gezondheidsbeleid door dit te vergelijken met het integrale beleid uit voorbeeldlanden
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor primaire en secundaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een laagcomplexe situatie
• stelt een indicatie op en ontwerpt een plan in samenspraak met de patiënt binnen de wettelijke kaders en de kaders vanuit zorgverzekeraars op basis van verzamelde gegevens, zorgresultaten en evidence-based interventies
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een kind, volwassene of oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van kinderen, volwassenen of ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en laagcomplexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welke type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden
• bevordert de samenwerking tussen organisaties rondom zorg en/of ondersteuning door te benoemen wat lacunes en succesfactoren zijn (in het algemeen en in de eigen praktijksituatie in het bijzonder), de noodzaak voor het inschakelen van specifieke disciplines/organisaties te signaleren en te benoemen hoe verschillende disciplines/organisaties binnen en buiten de eigen organisatie ingeschakeld kunnen worden. 

De student leert in deze module het gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven rondom een specifieke categorie mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de differentiatie MGZ en is in staat: 

• de gezondheid van een individu te bevorderen door een individueel ondersteuningsplan te ontwikkelen
• de gezondheid van groepen te bevorderen door het ontwikkelen van voorlichtingsprogramma's voor secundaire of tertiaire preventie
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zo ver mogelijk evidence-based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialooggestuurde zorg
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking. 

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  

De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplexe naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de casecomplexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• ontwerpt een ondersteuningsplan om de gezondheid van een individuele patiënt te bevorderen door een beargumenteerde keuze te maken voor een gedragsmodel en deze toe te passen in een specifieke patiëntsituatie
• benoemt, analyseert en vergelijkt diverse screeningsmethoden voor het opsporen van mogelijke ziektes en aandoeningen
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor secundaire of tertiaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie en de culturele context
• selecteert, analyseert en beoordeelt methodieken voor preventie en gezondheidsvoorlichting, gezondheids- en gedragsdeterminanten en factoren die van invloed zijn op de gezondheidssituatie en de maatschappelijke participatie van (kwetsbare) doelgroepen
• creëert een idee voor gemeenschapszorg; zorg die mensen zelf en samen in de buurt regelen en daarbij zo nodig worden ondersteund vanuit de verpleegkundige en andere netwerkpartners in deze gemeenschap zoals de gemeente
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een complexe situatie
• stelt een indicatie op en ontwerpt een plan in samenspraak met de patiënt binnen de wettelijke kaders en de kaders vanuit zorgverzekeraars op basis van verzamelde gegevens, zorgresultaten en evidence-based interventies
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een kind, volwassene of oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van kinderen, volwassenen of ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en complexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welk type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden
• ontwerpt een sociale kaart voor een specifieke doelgroep met een bepaalde complexe problematiek (dementie, CVA, mishandeling, multimorbiditeit) waarbij een verband wordt gelegd tussen verschillende betrokken instanties (bv. ziekenhuis, GGD, Veilig Thuis) en het belang van een adequate communicatie tussen deze betrokken instanties wordt onderbouwd.

De student leert in deze module het gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven rondom een specifieke categorie mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de differentiatie MGZ en is in staat: 

• de gezondheid van een individu te bevorderen door een individueel ondersteuningsplan te ontwikkelen
• de gezondheid van individuen en groepen te bevorderen door het ontwikkelen van voorlichtingsprogramma's voor tertiaire preventie
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence-based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialooggestuurde zorg
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking.

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  

De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplexe naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de case complexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• past de principes van motiverende gespreksvoering toe in een individueel gesprek door in een tweegesprek met een (fictieve) patiënt hem of haar te motiveren tot gedragsverandering
• ontwikkelt een zorgprogramma voor mensen met een pas gediagnosticeerde chronische ziekte, waarin voorlichting, instructie en begeleiding door de verpleegkundige centraal staat
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor tertiaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie en de culturele context van die specifieke groep mensen
• onderbouwt een interventie voor het versterken van de gezondheid op basis van beschikbare wetenschappelijke kennis over deze interventies
• formuleert en beschouwt ethische aspecten met betrekking tot het stimuleren van gezond gedrag en de relatie met de eigen verantwoordelijkheid van de patiënt
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een hoogcomplexe situatie
• stelt een indicatie op en ontwerpt een plan in samenspraak met de patiënt binnen de wettelijke kaders en de kaders vanuit zorgverzekeraars op basis van verzamelde gegevens, zorgresultaten en evidence-based interventies
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een kind, volwassene of oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van kinderen, volwassenen of ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en hoogcomplexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welk type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden
• ontwerpt een sociale kaart voor een specifieke doelgroep met een bepaalde complexe problematiek (dementie, CVA, mishandeling, multimorbiditeit) waarbij een verband wordt gelegd tussen verschillende betrokken instanties (bv. ziekenhuis, GGD, Veilig Thuis) en het belang van een adequate communicatie tussen deze betrokken instanties wordt onderbouwd. 

De student leert in deze module het gezondheidsgedrag van zowel individuen als groepen te beïnvloeden en gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven van mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de GG en is in staat: 

• gezond gedrag van individuen en groepen te stimuleren en voorlichting te geven afgestemd op het individu, zijn culturele achtergrond en context
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence-based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen in samenspraak met de patiënt en diens naasten en in samenwerking met andere professionals en organisaties in de zorg en het sociale domein
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialooggestuurde zorg
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen
• de veiligheid van de patiënt, zichzelf en de collega's te waarborgen
• de kwaliteit van zorg te beoordelen, te verbeteren en te borgen
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking. 

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  

De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplexe naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de case complexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• bevordert en ondersteunt de leefstijl bij risicogroepen en -individuen door hun gedrag rondom gezondheid, participatie en ziekte te analyseren op basis van epidemiologische gegevens over relevante gezondheidsproblemen
• signaleert vroegtijdig mogelijke risico's door gegevens in een brede context te verzamelen en te beoordelen door gebruik te maken van diverse screeningsmethoden
• ontwikkelt methodes voor gezondheidsbevordering voor een specifieke groep op basis van kennis over de diversiteit in culturen en cultuurgebonden opvattingen van gezondheid en cultuurgebonden gezondheidsproblemen
• analyseert het nationale integrale gezondheidsbeleid door dit te vergelijken met het integrale beleid uit voorbeeldlanden
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor primaire en secundaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een laagcomplexe situatie
• stelt een indicatie op en ontwerpt een plan in samenspraak met de patiënt binnen de wettelijke kaders en de kaders vanuit zorgverzekeraars op basis van verzamelde gegevens, zorgresultaten en evidence-based interventies
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een kind, volwassene of oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van kinderen, volwassenen of ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en laagcomplexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welk type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden
• bevordert de samenwerking tussen organisaties rondom zorg en/of ondersteuning door te benoemen wat lacunes en succesfactoren zijn (in het algemeen en in de eigen praktijksituatie in het bijzonder), de noodzaak voor het inschakelen van specifieke disciplines/organisaties te signaleren en te benoemen hoe verschillende disciplines/organisaties binnen en buiten de eigen organisatie ingeschakeld kunnen worden.

De student leert in deze module het gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven rondom een specifieke categorie mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de differentiatie GG en is in staat: 

• de gezondheid van een individu te bevorderen door een individueel ondersteuningsplan te ontwikkelen 
• de gezondheid van groepen te bevorderen door het ontwikkelen van voorlichtingsprogramma’s voor secundaire of tertiaire preventie 
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt 
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren 
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten 
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen 
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen 
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialoog gestuurde zorg 
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen 
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking. 

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.  

De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplex naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar. 

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de case complexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• ontwerpt een ondersteuningsplan om de gezondheid van een individuele patiënt te bevorderen door een beargumenteerde keuze te maken voor een gedragsmodel en deze toe te passen in een specifieke patiëntsituatie 
• benoemt, analyseert en vergelijkt diverse screeningsmethoden voor het opsporen van mogelijke ziektes en aandoeningen 
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor secundaire of tertiaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie en de culturele context 
• selecteert, analyseert en beoordeelt methodieken voor preventie en gezondheidsvoorlichting, gezondheids- en gedragsdeterminanten en factoren die van invloed zijn op de gezondheidssituatie en de maatschappelijke participatie van (kwetsbare) doelgroepen 
• creëert een idee voor gemeenschapszorg; zorg die mensen zelf en samen in de buurt regelen en daarbij zo nodig worden ondersteund vanuit de verpleegkundige en andere netwerkpartners in deze gemeenschap zoals de gemeente 
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens  patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt 
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een complexe situatie
• stelt een indicatie op en/of ontwerpt een plan in samenspraak met de patiënt binnen de wettelijke kaders en de kaders vanuit zorgverzekeraars op basis van verzamelde gegevens, zorgresultaten en evidence based interventies 
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten 
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen 
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie 
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie 
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht 
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en complexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welke type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden 
• ontwerpt een sociale kaart voor een specifieke doelgroep met een bepaalde complexe problematiek (dementie, CVA, mishandeling, multimorbiditeit) waarbij een verband wordt gelegd tussen verschillende betrokken instanties (bv. ziekenhuis, GGD, Advies en Meldpunt Ouderenmishandeling) en het belang van een adequate communicatie tussen deze betrokken instanties wordt onderbouwd.

De student leert in deze module het gehele zorg- en/of ondersteuningsproces vorm te geven rondom een specifieke categorie mensen met (dreigende) gezondheidsproblemen in de gg en is in staat: 

• de gezondheid van een individu te bevorderen door een individueel ondersteuningsplan te ontwikkelen
• de gezondheid van individuen en groepen te bevorderen door het ontwikkelen van voorlichtingsprogramma’s voor tertiaire preventie
• de situatie van de persoon en diens naasten in de context van de leefsituatie te analyseren en de gegevens hierover te klasseren
• op basis van de geklasseerde gegevens patiëntproblemen vast te stellen en te verifiëren bij de patiënt
• om in samenspraak met de patiënt en diens naasten toetsbare zorgresultaten te formuleren
• efficiënte en effectieve interventies in te zetten, die voor zover mogelijk evidence-based zijn en gericht zijn op het herstellen, behouden en verbeteren van de gezondheid, het ondersteunen van het zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt en diens naasten
• de continuïteit van zorg en ondersteuning te waarborgen
• in samenwerking met andere professionals werkzaam in het gebied van wonen, welzijn, arbeid en zorg de participatie van de patiënt te bevorderen
• vanuit verschillende perspectieven te kijken naar zorgsituaties: keuzehulp bij besluitvormingsprocessen, de eigen regie van de patiënt en de dialoog gestuurde zorg
• casemanagement te plaatsen in het licht van zelfmanagement en eigen regie voeren
• een sociale kaart op te stellen en daarbij rekening te houden met de diversiteit, etniciteit en culturele achtergronden van mensen
• ketenprocessen mede vorm te geven en daarmee bij te dragen aan ontschotting in de zorg en ondersteuning door een adequate mondelinge en schriftelijke overdracht en samenwerking. 

De module is opgebouwd uit casuïstiek waarin bovenstaande centraal staat en waarmee de leerstof op integrale wijze wordt aangeboden uitgaande van kritische beroepssituaties.

De drie inhoudspecifieke modules van de differentiatie vormen een geheel opgebouwd van laagcomplex naar hoogcomplexe situaties en voorbereidend op de differentiatiespecifieke stage in het laatste jaar.

Voor het nader specificeren van de mate van complexiteit is gebruikgemaakt van de INTERMED, een instrument om de casecomplexity te bepalen. De situatie bepaalt of iets laag- of hoogcomplex is. Zo kan een situatie die vanuit de spelende gezondheidsproblemen als laagcomplex wordt geduid, toch hoogcomplex zijn door de specifieke persoonskenmerken of externe factoren, zoals culturele achtergrond, het aantal professionals dat betrokken is, de voorgeschiedenis van een persoon of de woonsituatie.  

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• past de principes van motiverende gespreksvoering toe in een individueel gesprek door in een tweegesprek met een (fictieve) patiënt hem of haar te motiveren tot gedragsverandering
• ontwikkelt een zorgprogramma voor mensen met een pas gediagnosticeerde chronische ziekte, waarin voorlichting, instructie en begeleiding door de verpleegkundige centraal staat
• bevordert de gezondheid van een specifieke groep mensen door het ontwerpen van een voorlichtingsprogramma voor tertiaire preventie waarin rekening wordt gehouden met de determinanten van gezondheid, gedrag en sociale situatie en de culturele context van die specifieke groep mensen
• onderbouwt een interventie voor het versterken van de gezondheid op basis van beschikbare wetenschappelijke kennis over deze interventies
• formuleert en beschouwt ethische aspecten met betrekking tot het stimuleren van gezond gedrag en de relatie met de eigen verantwoordelijkheid van de patiënt
• beheerst het inductief redeneren door vanuit het analyseren en klasseren van gegevens  patiëntproblemen te formuleren, te verifiëren en te prioriteren in samenspraak met de patiënt
• beheerst het deductief redeneren door vanuit verpleegkundige standaarden, richtlijnen en protocollen patiëntproblemen te benoemen in een laagcomplexe situatie
• stelt een indicatie op en/of ontwerpt een plan in samenspraak met de patiënt binnen de wettelijke kaders en de kaders vanuit zorgverzekeraars op basis van verzamelde gegevens, zorgresultaten en evidence based interventies
• past een zorgproces aan in samenspraak met patiënt en diens naasten door te evalueren op basis van bereikte zorgresultaten, de door observatie, metingen en gesprek verkregen gegevens van de situatie op dat moment te vergelijken met de beoogde zorgresultaten
• creëert een optimale situatie waarin de patiënt zijn eigen regie behoudt of versterkt door zelfmanagement, zelfredzaamheid en autonomie van de patiënt in zijn sociale context te ondersteunen en te bevorderen
• onderbouwt op welke wijze de eigen regie van een oudere kan worden bevorderd door te beargumenteren wat verschillen zijn in eigen regie van ouderen op verschillende gebieden (bv. juridisch, cognitief) en wat voor consequenties dit heeft voor de rol van de verpleegkundige bij het bevorderen van de eigen regie
• ondersteunt de patiënt bij gezamenlijke besluitvorming door de patiënt en diens naasten te informeren en te instrueren over de gevolgen van ziekten en aandoeningen op activiteiten en participatie
• zorgt voor de continuïteit van zorg zowel binnen als buiten de eigen organisatie door het bevorderen van een optimale samenwerking en communicatie tussen disciplines onderling of tussen organisaties rondom zorg en ondersteuning en door adequate schriftelijke en mondelinge overdracht
• onderbouwt de inzet van casemanagement bij patiënten met een lage regelcapaciteit en hoogcomplexe meervoudige problematiek door op basis van casuïstiek aan te geven welke type casemanagement passend is, wat de rol van de verpleegkundige daarbij is en welke activiteiten ingezet moeten worden
• ontwerpt een sociale kaart voor een specifieke doelgroep met een bepaalde complexe problematiek (dementie, CVA, mishandeling, multimorbiditeit) waarbij een verband wordt gelegd tussen verschillende betrokken instanties (bv. ziekenhuis, GGD, Advies en Meldpunt Ouderenmishandeling) en het belang van een adequate communicatie tussen deze betrokken instanties wordt onderbouwd.

Het hoofddoel van de module is dat u kennis en vaardigheden verwerft voor de zorgverlening aan mensen met een enkelvoudige psychiatrische problematiek of milde verstandelijke beperking, binnen de huidige wet- en regelgeving en maatschappelijke kaders.

Bij de psychiatrische problematiek gaat het om aandoeningen van tijdelijke aard. De zorgvrager heeft ziekte-inzicht en er is een sociaal netwerk aanwezig. U maakt in deze module kennis met de generalistische basis-ggz en aanverwante settings. Om de zorgvrager op een juiste wijze te kunnen ondersteunen, beoordeelt u zijn gezondheidssituatie en langs de weg van klinisch redeneren stelt u verpleegkundige diagnoses vast, formuleert u zorgresultaten en kiest u interventies. Dit alles doet u zo veel mogelijk vanuit een herstelondersteunend perspectief en in samenspraak met de zorgvrager en in samenwerking met het sociaal netwerk en andere professionals.

U past voor een individuele zorgvrager methodieken toe die gericht zijn op preventie, leefstijlverandering en het inpassen van gevolgen van een psychiatrische aandoening of verstandelijke beperking in het dagelijks leven en houdt hierbij rekening met diversiteit. U leert gebruik te maken van de presentiebenadering, cognitieve gedragstherapie en herstelondersteunend werken.

Het hoofddoel van de module is dat de professional kennis en vaardigheden verwerft voor de zorgverlening aan mensen met ernstige psychiatrische problematiek met of zonder een matige verstandelijke beperking, dit binnen de huidige wet- en regelgeving en maatschappelijke kaders.  

Bij de psychiatrische problematiek zijn het aandoeningen die mogelijk chronisch van aard zijn of worden. De zorgvrager wordt beperkt in zijn dagelijkse functioneren en er zijn problemen met coping. Hierdoor kan ook het zelfstandig wonen worden bedreigd. De kans is groot dat de zorgvrager langdurig medicatie moet gebruiken en er is veelal afname van sociale contacten. De professional maakt kennis met de specialistische ggz en aanverwante settings. Om de zorgvrager op een juiste wijze te kunnen ondersteunen, beoordeelt de professional zijn gezondheidssituatie en langs de weg van klinisch redeneren stelt hij verpleegkundige diagnoses vast, formuleert zorgresultaten en kiest interventies. Dit alles zoveel mogelijk vanuit een herstelondersteunend perspectief, in samenspraak met de zorgvrager en in samenwerking met het sociaal netwerk en andere professionals.  

De professional past voor een individuele zorgvrager methodieken toe die gericht zijn op preventie, leefstijlverandering en het inpassen van gevolgen van een psychiatrische aandoening met of zonder een verstandelijke beperking in het dagelijks leven en houdt hierbij rekening met diversiteit. De professional leert gebruik te maken van kwartiermaker en van rehabilitatie en herstel en de professional verdiept zich in crisisinterventie, vroegsignalering en outreachend werken.

Het hoofddoel van de module is dat de professional kennis en vaardigheden verwerft voor de zorgverlening aan kinderen, jongeren en volwassenen met zeer ernstige psychiatrische problematiek of mensen met een verstandelijke beperking met ernstige gedragsproblemen, waarbij lichamelijke, psychische en sociale problemen gelijktijdig optreden.  

De psychiatrische problematiek kenmerkt zich vooral door een wankel of verstoord evenwicht, met ontwrichting tot gevolg. Hierbij valt bijvoorbeeld te denken aan een ernstige eetstoornis of grensoverschrijdend of delict gedrag vanuit een posttraumatische stressstoornis of dubbele diagnose. Dit kan ook samenhangen met een lichte verstandelijke beperking, de zogenoemde SGLVB-doelgroep (sterk gedragsgestoord, licht verstandelijk beperkt).  

De focus van de zorg is het leveren van een bijdrage aan het terugdringen van (levensgevaarlijke) risico’s voor leven en gezondheid van de zorgvrager en zijn omgeving, waarbij de professional naast kennis van ziektebeelden en vaardigheden op het gebied van risicotaxatie en resocialisatie eveneens kennis van wet- en regelgeving en maatschappelijke kaders nodig heeft.  

De professional leert om te gaan met zorgvragers in verschillende leeftijdsgroepen die kwetsbaar zijn, weerstand vertonen tegen behandeling en die mede door een gebrek aan ziektebesef of inzicht ernstige beperkingen ondervinden in het dagelijks leven. De draagkracht van het sociaal netwerk is bij deze doelgroep veelal ernstig afgenomen en het zelfstandig wonen is vaak gedurende langere tijd niet mogelijk. De zorgverlening is hoog specialistisch van aard en dwangzorg kan, zij het zeer terughoudend, aan de orde zijn. De professional leert intensief samen te werken met meerdere hulpverleners en instanties die als ketenpartners betrokken zijn.  

Om de zorgvrager op een juiste wijze te kunnen ondersteunen, beoordeelt de professional zijn gezondheidssituatie en langs de weg van klinisch redeneren stelt deze verpleegkundige diagnoses vast, formuleert zorgresultaten en kiest interventies. Dit vanuit een integratie van herstelondersteunende zorg en het medisch model binnen een supportief therapeutisch milieu en zo veel mogelijk in samenspraak met de zorgvrager, het sociaal netwerk en andere professionals.

In de module ‘Methoden voor praktijkgericht onderzoek in de gezondheidszorg’ krijgt de student inzicht in welke (onderzoeks)methoden geschikt zijn voor het veranderen van een praktijksituatie, hoe deze methoden toe te passen zijn, belangen die spelen bij veranderingstrajecten, hoe veranderingstrajecten geëvalueerd kunnen worden. 

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• beschouwt de verschillende vormen van onderzoek (wetenschappelijk onderzoek, praktijkgericht onderzoek) door te benoemen wanneer welke vorm van onderzoek geschikt is gekoppeld aan het doel van onderzoek (theorievormend, theorietoetsend, verandering); 
• overweegt innovatieve oplossingen voor een gegeven praktijkprobleem door dit probleem systematisch te analyseren vanuit verschillende belanghebbenden (patiënten, verpleegkundigen, andere disciplines, managers) en professionele inzichten; 
• onderbouwt de keuze voor een specifieke methode van praktijkgericht onderzoek door een relatie te leggen tussen de methode en de onderzoeksvraag, het leerproces van betrokkenen en de haalbaarheid; 
• weegt de barrières en bevorderende factoren die een rol kunnen spelen bij praktijkgericht onderzoek door strategieën om draagvlak te vergroten daarop af te stemmen; 
• evalueert bestaande bronnen door te beoordelen of deze voldoen aan de eisen van opbouw en inhoud van een verslag of artikel over een praktijkgericht onderzoek. 

De praktijkintegratieopdrachten binnen de LOI-opleidingen hebben de volgende doelstellingen:

• De student stelt producten samen waarbij theorie geïntegreerd wordt in de beroepspraktijk.
• De student stelt producten samen waarbij de samenhang tussen de modules uit het propedeusejaar duidelijk wordt, dus waarbij verschillende competenties, getraind in verschillende modules, geïntegreerd worden binnen een beroepsproduct.
• De opdrachten vormen een voorbereiding op de schriftelijke afstudeeropdracht (AO), waarbij het afsluitende beroepsproduct op eindniveau wordt opgeleverd. De producten sluiten aan bij het vereiste niveau en de mate van complexiteit die past bij desbetreffende fase in het curriculum. In de praktijkintegratie is binnen het curriculum sprake van een duidelijke opbouw in complexiteit en niveau.
• De student wordt bij het maken van de opdrachten ook opgeleid tot het uitvoeren van onderzoek op bachelorniveau. De opdrachten sluiten aan op de onderzoeksleerlijn binnen de opleiding.
• De student reflecteert op zijn studieproces door middel van reflectieopdrachten.

Voor de Evidence-based praktijkintegratie Onderbouwen van verpleegkundig handelen:

De student voert een literatuurstudie uit naar een zelfgekozen onderwerp rondom:

1. een patiëntprobleem in combinatie met evidence-based interventies of
2. rondom gezondheid en gedrag bij een populatie in combinatie met evidence-based interventies of
3. over de wetenschappelijke onderbouwing van organisatie van zorg rondom een specifieke patiëntencategorie.

De literatuurstudie moet betrekking hebben op de gekozen minor (AGZ, MGZ of GG).
In de module past de student de in het voorgaande opleidingsjaar opgedane kennis toe bij het formuleren van een (literatuur)onderzoeksgebied, omschrijven probleem/vraagstelling, bepalen van een zoekstrategie, beoordelen, ordenen en beschrijven van literatuur en uiteindelijk beantwoorden van de vraagstelling. De student reflecteert op de gemaakte keuzes, schrijfvaardigheden en op de waarde van de literatuurstudie voor zijn of haar persoonlijke ontwikkeling als verpleegkundige beroepsbeoefenaar.

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student:

• legt een verband tussen verschillende deelvragen ontwikkeld via een analytische vraagboom op basis van de vraagstelling en de zoekstrategie door dit te beschrijven in het plan van aanpak
• plant de literatuurstudie door de gehele werkwijze inclusief tijdpad in het plan van aanpak te beschrijven
• onderscheidt in de literatuurstudie hoofd- en bijzaken en maakt dit zichtbaar door een evenwichtige opbouw van het verslag en het uiteindelijk beantwoorden van de vraagstelling
• beschouwt de inzichten opgedaan met het bestuderen van (wetenschappelijke) kennisbronnen en het uiteindelijk beantwoorden van de vraagstelling op wat dit bij kan dragen aan de zorg voor een individuele patiënt en het verpleegkundig vakgebied
• analyseert en synthetiseert de op basis van een vraagstelling en zoekstrategie gevonden literatuur tot een verslag dat voldoet aan de eisen van wetenschappelijk schrijven
• evalueert het toepassen van de zes stappen (inventariseer uitgangspunten, kies zoekmethode, raadpleeg bibliothecair systeem, gebruik zoekinstrumenten internet, evalueer gevonden informatie, teken betrouwbare informatie zorgvuldig op) van literatuuronderzoek door in het reflectieverslag het proces te beschrijven en hierop te reflecteren
• legt een verband tussen een uitwerkingsstructuur (informatiegericht of argumentatiegericht) voor de vraagstelling en de opbouw van de literatuurstudie (beschrijving of betoog) door dit te beschrijven in het reflectieverslag en hierop te reflecteren
• onderbouwt zijn keuzes voor de gebruikte kennisbronnen, de manier waarop de kennis is geordend en de wijze waarop dit is verwerkt door hierop te reflecteren in het reflectieverslag
• beschouwt de inzichten verkregen met het bestuderen en ordenen van de literatuur en het uiteindelijk beantwoorden van de vraagstelling door te beschrijven wat deze inzichten betekenen voor de persoonlijke ontwikkeling als verpleegkundige beroepsbeoefenaar
• overweegt de instructie over en feedback op vraagstelling, plan van aanpak en verslag door in het reflectieverslag aan te geven hoe is omgegaan met de instructie en feedback.

Deze module bevat twee verplichte opdrachten. Er hoeft echter maar één van de twee opdrachten gemaakt te worden om de module af te ronden:

• Je brengt een beroepsopdracht in en na goedkeuring zend je deze nogmaals in als praktijkopdracht Definitief.
• Je doorloopt alle stappen van de praktijkopdracht, dus van het plan van aanpak tot en met de definitieve versie.

De student verwerft kennis over het toepassen van informatie- en communicatietechnologie (ICT) in de zorg en de rol van ICT bij het bevorderen van zelfmanagement. Daarbij staat centraal: rapportage en verpleegkundige overdracht in het elektronisch patiëntendossier, het gevaar en de valkuilen van ICT, de voor- en nadelen van het gebruik van media, het afstemmen van de media op de persoon, communicatie via verschillende media, hulpmiddelen bij communicatie, nieuwe ontwikkelingen binnen de ICT, domotica, e-health en robotica. 

De student verwerft kennis en vaardigheden ten aanzien van ondernemerschap en leiderschap in de zorg. 
De student vormt zich een beeld van de verschillende organisatie-eenheden waarin verpleegkundigen werkzaam kunnen zijn en ontwikkelt een eigen visie op de organisatie van zorg. De student verdiept zich in verschillende leiderschapsstijlen en bestudeert literatuur over professioneel en persoonlijk leiderschap en over het coachen van derden in de uitvoering van de zorg. De student ontwikkelt een eigen visie op de nieuwe rol van regieverpleegkundige zoals die is omschreven in Bachelor of Nursing 2020. Ook kan de student beschrijven hoe deze rol vormgegeven wordt in een extramurale setting of op een verpleeg- of verzorgafdeling, of op een afdeling in een algemeen ziekenhuis waar de hbo-verpleegkundige doorgaans minder zelfstandig functioneert. De student leert hoe zij zich kan profileren als hbo-verpleegkundige en stelt zich de vraag waar zij voor staat als hbo-verpleegkundige, zowel in een organisatie-eenheid als in organisaties die er zijn voor de verpleegkundige beroepsgroep. Inzicht in de bekostiging van de zorg en handelen naar financieel-economische belangen voor zowel de organisatie als voor de patiënt, komt ook aan de orde.  

Wat doe je met knelpunten die je signaleert en analyseert en hoe beïnvloed je het beleid in de zorg? Met behulp van kennis over verandermanagement en projectmanagement en op basis van reflectie op eigen en andermans handelen gaat de student hier handen en voeten aan geven en leert innovatief te zijn. De student verdiept zich in de begrippen excellente zorg en magneetziekenhuizen en waar nodig moet de student daarvoor over de grenzen van de eigen afdeling of eenheid heen kunnen kijken en in een aantal gevallen ook kijken naar de organisatie van zorg in het buitenland. 

Tot slot wordt besproken wat de mogelijkheden zijn van het verpleegkundig beroep en op welke manier een leven lang leren vorm gegeven kan worden. 

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• formuleert een visie op het vak verpleegkunde binnen verschillende settingen in de zorg door een verband te leggen tussen organisatiestructuren, functiedifferentiatie en de kwaliteit van zorg
• analyseert knelpunten in de zorg door te reflecteren op eigen en andermans functioneren in relatie tot kwaliteit van zorg en verwerkt dit in een plan van aanpak om de zorg kwalitatief te verbeteren op basis van principes rondom verandermanagement en projectmanagement
• toont persoonlijk leiderschap en persoonlijke profilering door te beschrijven hoe de rol van hbo-verpleegkundige in de toekomst zal worden vervuld en hoe bijgedragen wordt aan de verdere ontwikkeling van het verpleegkundig beroep en spiegelt zich hierbij aan hbo-verpleegkundigen die innovatieve activiteiten vervullen in een organisatie in Nederland of in het buitenland
• zet de ontwikkelingen binnen het verpleegkundig beroep waaronder de regieverpleegkundige en basisverpleegkundige in perspectief van de geschiedenis en in relatie tot het leveren van kwalitatief hoogwaardige zorg binnen beperkte financieel-economische kaders 
• legt een verband tussen het belang van een leven lang leren en het leveren van kwalitatief goede zorg door te beschrijven hoe persoonlijke profilering, zelfstandig werken en leiderschap van invloed zijn op het functioneren als verpleegkundige en op de wijze waarop de zorg op een afdeling is georganiseerd.

De praktijk in de afstudeerfase staat in het teken van de differentiatie. De praktijk heeft in totaal een studiebelasting van 560 uur (20 EC). In totaal ben je op je stageplaats 480 uur (60 stagedagen) aan het leren in de praktijk. De overige 80 uur besteed je aan oefenopgaven, inzendopgaven, voorbereiding op de stage en de lesdagen.

De praktijk- en integratieopdrachten hebben de volgende doelstellingen: 

1. De student stelt in de pio’s producten samen waarbij theorie geïntegreerd wordt in de beroepspraktijk.  
2. De student stelt in de pio’s producten samen waarbij de samenhang tussen de modules uit het propedeusejaar duidelijk wordt, dus waarbij verschillende competenties, getraind in verschillende modules, geïntegreerd worden binnen een beroepsproduct. 
3. De pio’s vormen een voorbereiding op de schriftelijke afstudeeropdracht (AO), waarbij het afsluitende beroepsproduct op eindniveau wordt opgeleverd. De producten bij een pio sluiten aan bij het vereiste niveau en de mate van complexiteit die past bij desbetreffende fase in het curriculum. In de pio-lijn is binnen het curriculum sprake van een duidelijke opbouw in complexiteit en niveau.  
4. De student wordt bij het maken van de opdrachten in de pio’s ook opgeleid tot het uitvoeren van onderzoek op bachelorniveau. De opdrachten sluiten aan op de onderzoeksleerlijn binnen de opleiding. 
5. De student reflecteert op zijn studieproces door middel van reflectieopdrachten. 

Voor de laatste, afrondende evidence based praktijk- en integratieopdracht Zorginnovatie geldt als hoofddoel: 
De student analyseert een praktijkprobleem en op basis hiervan initieert de student een zorginnovatie gerelateerd aan het verpleegkundig beroepsdomein. De implementatie van de zorginnovatie wordt geëvalueerd bij betrokken actoren (verpleegkundigen, patiënten, andere disciplines, management).  
De student reflecteert op de gemaakte keuzes, de uitvoering en resultaten van het implementatieproces. De studie wordt afgerond met een evaluatieverslag, een beroepsproduct (werkwijze, protocol, zorgpad, procedurebeschrijving) en een mondelinge verdediging van de implementatieresultaten en competentieontwikkeling van de student. 

Aan het einde van de module is de student volgens de leeruitkomsten tot het onderstaande in staat. De student: 

• initieert een zorginnovatie op basis van een analyse van de feitelijke zorg en vergelijking met de gewenste, optimale zorg door het opstellen en uitvoeren van een advies voor het implementeren van een nieuwe werkwijze en op basis hiervan een implementatieplan; 
• demonstreert het vermogen om nieuwe ideeën of oplossingen te onderbouwen met bestaande kennis en informatie door deze kennis en informatie op waarde te schatten en te verbinden met het specifieke praktijkprobleem; 
• creëert een innovatieve oplossing gebaseerd op professionele inzichten, het perspectief van de patiënt en organisatorische randvoorwaarden door de innovatieve oplossing te toetsen bij verpleegkundigen, andere disciplines, patiënten- en organisatievertegenwoordigers; 
• brengt barrières en diverse belangen van verschillende actoren in kaart en laat bij de implementatie zien rekening te houden met deze barrières en belangen door gerichte strategieën en acties op te nemen in het implementatieplan en de keuze hiervoor te kunnen onderbouwen; 
• informeert belanghebbenden (collega’s, andere disciplines, patiënten) over de implementatie door het opstellen en uitvoeren van een communicatieplan; 
• beoordeelt de uiteindelijke verandering op waarde door de implementatie te evalueren op resultaten en proces en dit te vergelijken met de gewenste verandering; 
• onderbouwt de conclusies van het innovatietraject door de resultaten te bediscussiëren vanuit bestaande kennis en literatuur en de gevolgde werkwijze kritisch te beschouwen; 
• legt het gehele proces en de resultaten van de innovatie vast in een verslag dat voldoet aan de eisen van de opleiding en verdedigt dit tijdens de mondelinge afstudeerzitting; 
• adviseert over en ondersteunt verdere borging van de vernieuwing op de afdeling, in het team of in de instelling door de innovatie vast te leggen in een concreet product (bijvoorbeeld: werkwijze, protocol, zorgpad, procedurebeschrijving) en beschrijving van hoe met dit product dient te worden omgegaan; 
• beoordeelt het eigen leerproces door te reflecteren op het competentieprofiel in het portfolio.