voor
Je zoekopdracht heeft helaas geen resultaten opgeleverd
"Ik was 18 jaar, een meisje nog, toen ik begon in mijn eerste baan als doktersassistente. Ik heb in een ziekenhuis gewerkt, bij de EHBO en bij verschillende huisartsen. Nu werk ik al 19 jaar bij dezelfde huisarts. Als ik kijk naar het werk van toen en nu, is dat een wereld van verschil. De werkzaamheden en de verantwoordelijkheid zijn enorm uitgebreid, je draait als assistent nu gewoon je eigen spreekuur. Het werk is er zwaarder op geworden, maar zeker ook een stuk interessanter.
Naast mijn werk als doktersassistent, ben ik LOI-docent voor de klassikale opleiding MBO Doktersassistent. Tijdens de bijeenkomsten werk ik stipt en met korte pauzes. Ja, dat kan pittig zijn, maar dat moeten de studenten aankunnen, ook in hun stages en werkpraktijk. Het is gewoon best een zwaar vak, dat niet onderschat moet worden.
De ervaring die ik heb, zet ik in tijdens de bijeenkomsten. Ik heb natuurlijk veel praktijkvoorbeelden die ik verweef in de lessen. In mijn werk zie ik een verandering van de klachten waarmee patiënten naar de huisarts komen. Onder andere dat er tegenwoordig steeds meer mensen zijn met psychische problemen ten gevolge van bijvoorbeeld een burn-out, scheidingsproblemen of kinderen met ADHD. Lichamelijke klachten kunnen een onderliggende psychische oorzaak hebben. Het is een uitdaging om de juiste vragen te stellen en verbanden te leggen om de patiënt en de arts te ondersteunen.
De groepen studenten die ik lesgeef, zijn meestal heel divers. Vaak zijn het mensen die zich laten omscholen vanuit andere beroepen in de zorg, de kinderopvang maar ook mensen die vanuit een kantoorfunctie een andere kant op willen. Studenten vinden de bijeenkomsten eigenlijk altijd heel fijn en stimulerend. De groepsdynamiek zorgt vaak voor interessante en soms kritische discussies. Dat is alleen maar goed want in dit vak moet je altijd scherp zijn en kun je nooit op de automatische piloot werken."